Шуннан соң, бихисап күп кешене күрдем. Аларны һичкем санап чыга алмас иде! Алар һәр милләттән вә кабиләдән, һәр халыктан вә төрле телләрдә сөйләшүчеләрдән иде. Ак киемле ул кешеләр, кулларына хөрмә ботаклары тотып, тәхет һәм Бәрән алдында басып торалар иде.