22 Харап итәр өчен, явыз рух аны күп тапкырлар әле утка, әле суга ташлады. Әгәр кулыңнан килсә, кызган безне, ярдәм ит!
Гайсә шунда ук, кулын сузып, аны эләктереп алды һәм: – Сай иманлы син, нигә икеләндең? – дип сорады.
– Әфәндем, углымны кызганчы! Аңарда өянәк авыруы, ул бик газаплана. Еш кына әле утка, әле суга ташлана.
Гайсә, аларны кызганып, күзләренә кагылды: алар шунда ук күрә башладылар һәм Аңа ияреп киттеләр.
Менә янына бер махау чире белән авыручы кеше килеп тез чүкте һәм: – Әфәндем! Әгәр теләсәң, мине тазарта алыр идең! – диде.
Ул өйгә кергәч, бу сукырлар янына килделәр. Гайсә алардан: – Ярдәм итә алуыма сез ышанасызмы? – дип сорады. – Әйе, Әфәндем, – дип җавап бирделәр алар.
Әмма Гайсә риза булмады: – Бар, өеңә кайтып, Раббының сиңа нинди мәрхәмәт күрсәтүен һәм синең өчен нәрсә эшләвен туганнарыңа сөйлә, – диде.
– Бу хәл кайчаннан бирле дәвам итә? – дип сорады Гайсә малайның атасыннан. – Балачактан бирле шулай, – дип җавап бирде ул. –
– Ни дигән сүз ул «кулыңнан килсә»? Ышанган кеше бар нәрсәне булдыра ала.
Хаким Гайсә, хатынны күреп, бик кызганды. – Елама, – диде Ул аңа.