32 Бу хакта Ул ап-ачык итеп әйтте. Шунда Петер Аны читкәрәк алып китте һәм Аңа каршы сөйләргә тотынды.
Петер исә, Аны читкәрәк алып китеп, каршы әйтә башлады: – Сине Аллаһы сакласын, Хакимем! Синең белән мондый хәл була күрмәсен!
Гайсә исә көймәнең койрыгында башын мендәргә салып йокыга киткән иде. Шәкертләре, Аны уятып: – Остаз, батабыз бит! Ә Синең исеңдә дә юк! – диде.
Марта исә бик тырышып табын әзерләп йөри иде; шуннан ул, Гайсә янына килеп: – Хакимем! Сеңлемнең бөтен эшне миңа калдыруына бер дә пошынмыйсыңмы? Әйт әле, булышсын миңа, – диде.
Яһүдиләр Аның тирәсенә җыелып: – Син безне газаплы билгесезлектә озак тотарсыңмы? Мәсих булсаң, безгә ачык итеп әйт, – диделәр.
Шуңа күрә Гайсә аларга ачык итеп: – Элгазар үлгән, – диде. –
Моңарчы Мин сезгә кинаяләр белән сөйләдем; ләкин вакыт җитәр, Мин сезгә инде кинаяләр белән сөйләмәм, Ата хакында ачык итеп әйтермен.
Шәкертләре Аңа: – Менә хәзер Син кинаяләр белән түгел, ә ачык итеп сөйлисең.
Гайсә аңа: – Мин дөньяга ачыктан-ачык сөйләдем. Яһүдиләр һәрвакыт җыела торган гыйбадәтханәләрдә һәм Аллаһы йортында гыйлем бирдем, яшерен рәвештә һичнәрсә сөйләмәдем.