24 Аннары Гайсә Сур шәһәре тирәсенә юл алды. Анда Ул бер йортта тукталды. Бирегә килүе турында Ул һичкемгә белдерергә теләмәгән иде, әмма моны яшереп калу мөмкин булмады.
Кәнганнан туган беренче угыл Сидун булды, аннары – Хит. Ул шулай ук явүси, амори, гиргәши, хивви, аркый, сини, әрвади, семари һәм хаматиләрнең нәсел атасы булды. Бу ыруг-кабиләләр соңыннан төрлесе-төрле якта таралышып яшәделәр.
Кәнганиләр яшәгән җирләрнең чикләре Сидуннан Герар аша Газага кадәр, аннан Сәдүм, Гамура, Адма һәм Сәбоим аша Лашага кадәр сузылган иде.
Зәбулун яшәр диңгез буе җирләрендә, диңгез көймәләре туктый торган ярда. Җирләренең чиге булыр Сидунгача.
«Бүтән инде сөенә алмассың, әй мәсхәрә ителгән гыйффәтле Сидун-кыз! Бар, киттиләр җиренә күчеп кит! Тик анда да тынычлык тапмассың».
Ул кычкырмас, тавышын күтәрмәс, урамнарда аның тавышы ишетелмәс;
– И адәм углы, Сур хөкемдарына, Хуҗа-Раббы болай дип әйтә, диген: «Йөрәгең тәкәбберлек белән тулып, син: „Мин – алла, алла урынындамын, диңгезләрнең йөрәгендә утырам“, – дисең, ләкин син Аллаһы түгел, кеше булганың хәлдә, йөрәгеңне Аллаһы йөрәгенә тиңлисең.
– Кайгы сиңа, Хоразин! Кайгы сиңа, Бәйт-Сайда! Әгәр сездә кылынган могҗизалар Сур һәм Сидун шәһәрләрендә күрсәтелгән булса, алар күптән инде тупас киемнәргә төренеп һәм көлгә утырып тәүбә итәрләр иде.
Ул өйгә кергәч, бу сукырлар янына килделәр. Гайсә алардан: – Ярдәм итә алуыма сез ышанасызмы? – дип сорады. – Әйе, Әфәндем, – дип җавап бирделәр алар.
Берничә көннән Гайсә янә Кәпәрнаум шәһәренә әйләнеп кайтты. Аның өйдә икәнлеге мәгълүм булгач,
Әнә шул яманлыкларның һәммәсе, кешедән чыгып, аны нәҗеслидер.
Кызына явыз рух кагылган бер хатын, Гайсә хакында ишеткәннән соң шундук Аның янына килеп, аягына егылды.
Сур якларыннан кайтышлый Гайсә, Сидун аша үтеп, Ун кала төбәгендә Гәлиләя күленә чыкты.
Шул ук рәвештә игелекле эшләр дә билгеле, әгәр кайберләре билгесез икән, яшереп калу мөмкин булмас.