20 – Ә кешене исә эченнән чыккан нәрсә нәҗеслидер, – дип дәвам итте Гайсә. –
Нигә дип өзгәләнәсең, и күңелем? Нәрсәдән шөбһәләнәсең? Өметеңне Аллаһыга багла! – Коткаручым Аллама рәхмәтләр яудырачакмын әле мин!
Җинаять кылырга ниятләгән, түшәгендә явызлык корып яткан һәм, кулларында көч булганга, таң атуга шуны гамәлгә ашырган бәндәләргә – кайгы!
Кешенең авызыннан чыкканы йөрәгеннән чыга. Аны шул нәҗеслидер.
Гайсә аңа болай дип җавап бирде: – «Кеше икмәк белән генә түгел, Аллаһы әйткән һәр сүз белән яши», – дип язылган Изге язмада!
Кеше эченә читтән кергән һичнәрсә аны нәҗесли алмый, киресенчә, эченнән чыккан нәрсә кешене нәҗесли. [
Фәхешлеккә, урлашуга, кеше үтерүгә, зиначылыкка этәрүче явыз ниятләр, шулай ук саранлык, яманлык, мәкерлек, әхлаксызлык, көнчелек, хурлау, тәкәбберлек, акылсызлык кешенең йөрәгеннән килә.
Әнә шул яманлыкларның һәммәсе, кешедән чыгып, аны нәҗеслидер.
Рухани Мәлик-Садыйк исә Леви токымыннан булмаса да, Ибраһим табышының гошерен кабул итеп алган һәм аңа – Аллаһының вәгъдәләрен алган затка фатихасын биргән.
Тел дә – ут. Тәнебезнең әгъзалары арасында ул – яманлык дөньясы. Ул бөтен тәнебезне нәҗесли һәм тормышыбыз агышында янгын чыгара. Аның үзен исә җәһәннәм уты кабызып җибәрә.
Арагыздагы низаг һәм талашлар кайдан килә? Сездә көрәшеп яши торган көчле теләкләрдән килеп чыкмыймыни алар?