24 Кыз, барып, анасыннан: – Миңа нәрсә сорарга? – диде. – Чумдыручы Яхъяның башын сора, – диде тегесе.
Шуннан Йонадаб аңа мондый киңәш бирде: – Урын өстенә менеп ят та авыруга сабыш; атаң хәлеңне белешергә килгәч, аңа: «Кыз туганым Тамар, яныма килеп, мине ашатсын; минем күз алдымда ризык әзерләгәнен карап торып, аның кулыннан ашар идем», – дип әйт.
Өемдәге кешеләр беркайчан да: „Туйганчы ит белән сыйласа иде ичмасам!“ – дип әйтмәде.
Ярдәм сорап Сиңа дәшкәндә, мөкатдәс йортыңа карап кулларымны сузганда, минем ялварулы догаларыма колак сал!
Шеш-кутырларымнан куркып, дусларым качты, күршеләр дә яныма килмәстәй булды.
Ә мин, чукрак кеше кебек, берни ишетмим, телсез кеше кебек, авыз ачып сүз әйтмим.
Кыз исә анасы өйрәткәнчә: – Хәзер үк Чумдыручы Яхъяның башын тәлинкәгә салып китер, – дип әйтте.
Ул көннәрдә Яһүдия чүленә Чумдыручы Яхъя килде.
Һәм ант итеп әйтте: – Хәтта патшалыгымның яртысын сорасаң да, бирермен!
Кыз шунда ук, патша янына барып: – Чумдыручы Яхъяның башын, тәлинкәгә салып, хәзер үк миңа китерүеңне телим! – дип үтенде.