15 Юл буена төшкән орлыклар чәчкән сүзне ишетүче адәмнәрне белдерәдер. Әмма шайтан, килеп, алар күңеленә салынган сүзне шунда ук алып китә.
Лут, өеннән чыгып, үзенең кызларын хатынлыкка аласы кияү егетләргә: – Торыгыз, бу җирне ташлап китегез! – диде. – Чөнки Раббы бу шәһәрне юк итәчәк. Әмма кияү егетләргә Лутның сүзләре шаярту булып тоелды.
Без алып килгән хәбәргә кем ышанды? Раббы кулының көче кемгә ачылды?
Аннары ул миңа Раббы фәрештәсе каршындагы баш рухани Ешуаны һәм, аны гаепләр өчен, аның уң ягында басып торган шайтанны күрсәтте.
Патшалык хакындагы сүзне ишетүче һәм аңламаучы һәркемнең йөрәгенә чәчелгәнне явыз иблис килеп алып китә. Бу – юл буена чәчелгән орлык.
Әмма, чакыруны санга сукмыйча, аларның һәрберсе үз эшләре белән таралышканнар: берсе – басуына, икенчесе үзенең сәүдә эшенә киткән,
– Кит, иблис! – дип җавап бирде Гайсә. – Изге Язмада язылган: «Раббы Аллаңа табын, Аңа гына хезмәт ит».
Чәчүче сүз чәчә.
Ташлы урынга чәчелгәне исә – сүзне ишетү белән шатланып кабул итүчеләр.
Чәчкән вакытта орлыкның бер өлеше юл буена төшкән, һәм кошлар, очып килеп, аны чүпләп бетергән.
Юл буена төшкән орлыклар шундый адәмнәрне белдерәдер: алар сүзне ишетәләр, әмма иблис килә дә, сүзне ишеткән кешеләр ышанып котылмасын өчен, алар күңелендәге сүзне алып китә.
Үлеләрнең терелүе хакында ишеткәч, кайберәүләр көлделәр, ә икенчеләре: «Бу хакта сине башка бер вакытта тыңларбыз», – диделәр.
Шунда Петер: – Һанани, ни өчен син шайтанга йөрәгең белән идарә итәргә ирек бирдең? Хәтта, сатылган җир өчен алган акчаның бер өлешен яшереп калдырып, Изге Рухка ялганларга уйлагансың, – диде. –
Шулай итеп, шайтан, зыян китереп, бездән файдалана алмас. Шайтанның ниятләре безгә билгеле бит.
Шайтан тәэсирендә канунсыз кеше зур көч, ялган галәмәтләр, могҗизалар күрсәтеп килер,
Карагыз аны, беркем дә җенси йөгәнсезлеккә бирелмәсен, бер ашарлык аш өчен, олы угыл хокукларын саткан Эсау кебек, әхлаксыз тормыш белән яшәмәсен.
Шуңа күрә, туры юлдан читкә чыкмас өчен, ишеткәннәребезгә аеруча игътибарлы булырга тиешбез.
Аек һәм уяу булыгыз, дошманыгыз иблис, кемне дә булса йотып җибәрү өчен, арысландай акырып эзләнеп йөри.
Бу зур аждаһа – иблис һәм шайтан дип аталган, бөтен дөньяны алдаучы борынгы елан – җиргә бәреп төшерелде. Аның белән бергә явыз фәрештәләре дә җиргә ыргытылдылар.
Әлеге халыкларны алдаучы иблис җанвар белән ялган пәйгамбәрне ташлаган утлы һәм күкертле күлгә ыргытылды. Алар анда көне-төне һәм мәңге-мәңгегә газапланачаклар.
Мең ел үткәч, иблис үзенең зинданыннан азат ителәчәк