20 Гайсә яңадан өйгә әйләнеп кайтты. Анда тагын шундый күп халык җыелды ки, Аның һәм шәкертләренең хәтта ашарга да вакытлары булмады.
Әмма әлеге адәм, Гайсә яныннан китүгә, шушы хәл турында бөтен җирдә сөйләп йөри башлады. Шуңа күрә Гайсә инде ачыктан-ачык шәһәрдә күренә алмады, кешесез-аулак урыннарда кала бирде. Әмма Аның янына төрле тарафлардан халык һаман агыла торды.
Берничә көннән Гайсә янә Кәпәрнаум шәһәренә әйләнеп кайтты. Аның өйдә икәнлеге мәгълүм булгач,
һәм Гайсәгә хыянәт итәчәк Яһүдә Искариот.
Гайсә Үзенең шәкертләре белән Гәлиләя күленә таба юнәлде. Аңа Гәлиләя төбәгеннән һәм Яһүдиядән күп санлы халык иярде. Аның эшләгән эшләре хакында ишетеп, Иерусалимнән, Идумаядән, Үрдүн аръягыннан, Сур һәм Сидун тирәләреннән дә күп халык килә иде.
Халык арасында кысылып калмас өчен, шәкертләренә Гайсә көймәне әзер тотарга кушты.
Ул аларга: – Ә хәзер, берәр аулак урынга барып, ял итеп алыйк, – диде. Чынлап та, һаман кемнәрдер бер-бер артлы яннарына килеп торганга күрә, аларның хәтта ашап алырга да вакытлары калмый иде.
Гайсә, халыкны урамда калдырып өйгә кергәч, шәкертләре Аңардан бу сүзләрне аңлатып бирүен сорадылар.
Гайсә, өйгә кереп шәкертләре белән ялгызы гына калгач, тегеләр Аңардан: – Ни өчен без аны куып чыгара алмадык? – дип сорадылар.
Гайсә рәсүлләр белән бергә таудан төште. Тау итәгендәге тигез җиргә Аның күп санлы шәкертләре, бөтен Яһүдиядән, Иерусалимнән, Сур һәм Сидун шәһәрләре урнашкан диңгез буе төбәкләреннән