1 Гайсә яңадан гыйбадәтханәгә килде. Анда кулы корышкан бер кеше бар иде.
Аллаһы кешесенең Бәйт-Элдәге мәзбәх хакында әйткән сүзләрен ишеткәч, Яробам патша мәзбәхтән кулын алды да, әлеге кешегә күрсәтеп: – Тотыгыз шуны! – диде. Шулчакны аның әлеге кешегә таба сузылган кулы, катып калып, бөтенләй йөрмәскә әйләнде.
Алар бергәләп Кәпәрнаум шәһәренә килделәр; шимбә көн җитүгә, Гайсә гыйбадәтханәгә барды һәм шунда гыйлем бирә башлады.
Ул шулай, гыйбадәтханәләрдә Яхшы хәбәрне сөйләп, җен кагылган кешеләрдән җеннәрен куып, бөтен Гәлиләя җире буйлап йөрде.
Шуңа күрә Адәм Углы шимбә көннең дә Хуҗасыдыр, – дип өстәде.
Анда бик күп авырулар: сукырлар, аксаклар һәм паралич суккан кешеләр [су кузгалуын көтеп] яталар иде. [