5 Гайсә, аларның ышануларын күреп, паралич суккан кешегә: – Углым, синең гөнаһларың кичерелде! – диде.
Фәрештә әйтте: – Сузылган кулыңны кире ал, углыңа берни дә эшләмә! – диде. – Инде Мин белдем: син Аллаһыдан куркасың, Аны хөрмәт итәсең, Минем хакка үзеңнең бердәнбер углыңны да корбан итәргә әзерсең икән.
өеңне күктәге сулар өстенә корып куйгансың; болытларны Үзеңә арба итеп җил канатларында гизеп йөрисең;
Чынлап та, авыр кайгы миңа файдага булды, яратканга күрә Син мине һәлакәт чокырыннан коткардың, минем бөтен гөнаһларымны җилкәң аша ыргытып юк иттең.
Кичергән газаплардан соң ул яктылык күрәчәк, үз эшенең асылына төшенеп канәгатьләнү табачак. «Минем тәкъва колым күпләрне аклаячак, аларның гөнаһларын үз өстенә алачак, – ди Раббы. –
Менә берничә кеше паралич суккан авыруны ятагы белән күтәреп, Аңа китерделәр. Гайсә, аларның ышануларын күреп, авыруга: – Кыю бул, углым! Синең гөнаһларың кичерелде! – дип әйтте.
Гайсә борылып карады да, аны күреп: – Кыю бул, кызым! Сине ышануың савыктырды, – диде. Шул вакытта ук хатын савыктырылды.
Нәрсә җиңелрәк: «гөнаһларың кичерелде» дип әйтүме, әллә «тор да йөреп кит!» дип әйтүме?
Анда берничә канун белгече утыра иде, алар эчтән генә:
– Кызым, сине ышануың савыктырды, имин йөр һәм сәламәт бул, – диде аңа Гайсә.
Гайсә, аларның ышануларын күреп, теге кешегә: – Дустым, синең гөнаһларың кичерелде, – диде.
Гайсә аңа: – Кызым, сине ышануың савыктырды! Имин йөр, – диде.
Соңрак Гайсә аны Аллаһы йортында очратып: – Менә син савыктың. Үзеңә тагын да начаррак булмасын өчен, инде башка гөнаһ кылма, – диде.
Антиухиягә килгәч, ул Аллаһы мәрхәмәте җимешләрен күреп шатланды һәм андагы кешеләрне Хаким Гайсәгә чын күңелдән тугры булып калырга өндәде.
Ул да Паул сөйләгән сүзләрне тыңлап утырды. Паул аңа туп-туры карады да, шифа алачагына гарипнең ышанычы булганын күреп:
Исраилгә тәүбә итү һәм гөнаһлары кичерелү мөмкинлеген бирү өчен, Аллаһы Аны Юлбашчы һәм Коткаручы итеп Үзенең уң ягына күтәрде.
Менә шуның өчен күбегез зәгыйфь һәм авыру, вафат булганнар да аз түгел.
Сез кемнедер кичерәсез икән, мин дә аны гафу итәм. Гафу иткәнемне (гафу итәрлеге булса) Мәсих алдында сезнең хакка кичерәм.
Сез Аллаһы мәрхәмәте белән иман аша котылдыгыз. Сезнең үзегездән түгел, бу – Аллаһы бүләге.
Бер-берегезгә сабырлык күрсәтегез һәм, үпкәгез булса, бер-берегезне кичерегез. Мәсих сезне кичергәндәй, сез дә бер-берегезне кичерегез.
Иман белән кылынган дога авыруны сәламәтләндерер, Хакимебез аны аякка бастырыр. Әгәр гөнаһлар кылган булса, ул кичерелер.