28 Шуңа күрә Адәм Углы шимбә көннең дә Хуҗасыдыр, – дип өстәде.
Адәм Углы – шимбә көннең Хуҗасы.
Аннары: – Кеше шимбә көн өчен түгел, ә бәлки шимбә көн кеше өчен яратылган.
Гайсә яңадан гыйбадәтханәгә килде. Анда кулы корышкан бер кеше бар иде.
Ә тегеләрдән исә: – Шимбә көнне нәрсә эшләргә рөхсәт ителә: яхшылык кылыргамы әллә яманлыкмы? Кеше гомерен саклап калыргамы яки һәлак итәргәме? – дип сорады. Фарисейлар дәшмәделәр.
һәм, сүзен тәмамлап: – Адәм Углы – шимбә көннең Хуҗасы, – диде.
Гайсә исә аларга: – Минем Атам әле һаман эшли, Мин дә эшлим, – диде.
Ә Гайсә, лай ясап, сукырның күзләрен ачкан көн – шимбә көн иде.
Шунда кайбер фарисейлар: – Бу Кеше шимбә көн кагыйдәләрен үтәми, шуңа күрә Ул Аллаһыдан түгел, – дип әйттеләр. Ә башкалары: – Гөнаһлы кеше мондый могҗизалы гамәлләрне ничек эшли алсын? – диделәр. Һәм алар арасында бәхәс чыкты.
Аллаһы һәрнәрсәне Мәсихкә буйсындырды һәм иман итүчеләр бердәмлеге өчен Аны бар нәрсә өстеннән Баш итеп куйды.
Раббының көнендә мине Рух чолгап алды һәм артымда быргыдан чыккандай көчле тавыш ишеттем.