37 Гайсә каты итеп кычкырып җибәрде дә җан бирде.
Ә Гайсә тагын бер тапкыр каты итеп кычкырып җан бирде.
Ә берсе, йөгереп килеп, әче шәрабка манчыган губка кисәген таякка элеп: – Әйдәгез, карыйк, Ильяс Аны хачтан алырга килерме икән? – дигән сүзләр белән Аңа эчәргә бирде.
Гайсә шунда: – Атам! Рухымны Синең кулыңа тапшырам, – дип, каты итеп кычкырды һәм шул сүзләрдән соң җан бирде.
Гайсә әче шәрабны татыгач: – Тәмамланды! – диде һәм, башын иеп, җан бирде.
Җирдә яшәгән чагында Гайсә, күз яшьләре белән кычкырып елап, Үзен үлемнән коткара алачак Аллаһыга дога кылды һәм ялварды, Аллаһы ихтыярына тирән ихтирам белән буйсынганга, Аның ялваруы Аллаһыга барып иреште.
