70 Петер янә кызның сүзләрен инкяр итте. Бераздан ишегалдындагылар: – Ә син, чыннан да, аларның берсе бит. Син дә Гәлиләядән ич, – диделәр.
Әмма Петер: – Мин берни белмим һәм синең нәрсә сөйләвеңне дә аңламыйм! – дип, аның сүзләрен инкяр итте. Һәм тышка, алгы ишегалдына чыгып китте. [Шулвакыт әтәч кычкырды.]
Хезмәтче кыз, аны янә күреп, ишегалдындагы кешеләргә икенче тапкыр: – Бу кеше – аларның берсе, – диде.
Әмма ул: – Сез әйткән Кешене мин белмим! – дип, Аллаһы белән ант итә башлады.
Алар хәйран калдылар һәм, шаккатып: – Бу сөйләүчеләр барысы да Гәлиләядән түгелме соң? – диделәр. –
аңарга: «Алайса, „шибболет“ дип әйтеп күрсәт әле», – диләр иде. Ул адәм дөрес итеп әйтә алмыйча «сибболет» диюгә, аны шунда ук тотып алалар да Үрдүн кичүе янында үтерәләр иде. Ул вакытны Эфраим ыругыннан кырык ике мең гаскәринең җаны кыелды.