20 Ул аларга: – Минем белән бер савытка икмәк манучы унике шәкертнең берсе ул, – дип җавап бирде.
Ялкау кеше тустаганны кулына алыр, әмма аны авызына китерергә иренер.
Ә Ул аларга болай дип җавап бирде: – Минем белән бер савыттан ашаучы кеше Миңа хыянәт итәчәк.
Гайсә әле әйтеп тә бетермәде, унике шәкертнең берсе – Яһүдә килеп чыкты. Аның белән бергә баш руханилар, өлкәннәр җибәргән күп санлы халык төркеме кылычлар һәм чукмарлар күтәреп килделәр.
Шәкертләре, хафага төшеп, берсе артыннан икенчесе: – Мин түгелдер бит? – дип, Аңардан сорый башлады.
Дөрес, Изге язмада әйтелгәнчә, Адәм Углы китә, ләкин Адәм Углына хыянәт иткән кешегә ни кайгы! Ул кеше бөтенләй тумаса, аның өчен яхшырак булыр иде!
Ул әле әйтеп тә бетермәде, унике шәкертнең берсе – Яһүдә килеп чыкты. Аның белән бергә, кылыч һәм чукмарларын күтәреп, баш руханилар, канун белгечләре, өлкәннәр җибәргән халык төркеме дә ияреп килгән иде.
Ул әле әйтеп тә бетермәде, алар янына бер төркем кеше килеп җитте, иң алдан унике шәкертнең берсе – Яһүдә исемлесе атлый иде. Ул, үпмәкче булып, Гайсә янына килде.
Гайсә җавап бирде: – Мин икмәк сыныгын кемгә манып бирсәм, ул – шул. Шунда Ул бер сынык икмәкне манып, Шимун Искариот углы Яһүдәгә бирде.
Ул бу сүзләрне, Үзенә хыянәт итәчәк, уникенең берсе булган Шимун углы Яһүдә Искариот хакында әйтте.