2 «Бәйрәм вакытында ярамас, халык арасында чуалыш башланырга мөмкин», – диде алар.
Кеше күңелендә ният-максатлар күп булыр, әмма Раббы аларның Үзе ихтыяр иткәннәрен генә гамәлгә ашырыр.
Раббының ихтыярыннан тыш зирәклек тә, акыл да, нәсыйхәт тә юк.
Раббыга буйсыну камытын яшь чагында тарткан кеше – бәхетледер.
– Ике көннән Котылу бәйрәме буласын сез беләсез. Ул көннәрдә Адәм Углын хачка кадакларга тапшырачаклар, – дип әйтте.
– Ләкин, халык арасында чуалыш килеп чыкмасын өчен, бәйрәм вакытында ярамас, – диделәр алар.
Баш руханилар һәм канун белгечләре бу хакта ишеткәч, Гайсәне һәлак итү әмәлен эзләргә тотындылар. Чөнки бар халык Аның гыйлем бирүен таң калып тыңлаганга, алар Аңардан курка иделәр.
«Кешеләрдән», – дип әйтергәме әллә? – дип фикерләштеләр. Бар халык Яхъяны пәйгамбәр дип исәпләгәнгә күрә, алар, халыктан куркып:
Ике көннән Котылу һәм Төче күмәч бәйрәме иде. Баш руханилар һәм канун белгечләре Гайсәне хәйлә белән кулга алырга һәм үтерергә җай эзләделәр.
Гайсә Бәйт-Әниядә махаулы Шимунның өендә ашап утыра иде. Шулвакыт бер хатын алебастр савытка салынган кыйммәтле, саф вә хуш исле нард мае алып килде һәм, савытны ватып, майны Аның башына койды.
Ә инде: «Кешеләрдән», – дип әйтсәк, халык безне таш атып үтерер, чөнки алар Яхъяның пәйгамбәр булуына ышана, – дип үзара фикерләштеләр дә, –
Котылу бәйрәме, икенче төрле әйткәндә, Төче күмәч бәйрәме якынлашып килгән көннәр иде.
Фарисейлар исә үзара: – Күрәсезме, безгә бернәрсә дә ярдәм итми. Бөтен дөнья Аның артыннан бара, – диделәр.
Халык арасында кайберләре Аның бу сүзләрен ишетеп: «Ул – чынлап та вәгъдә ителгән Пәйгамбәр», – диделәр.