1 Ике көннән Котылу һәм Төче күмәч бәйрәме иде. Баш руханилар һәм канун белгечләре Гайсәне хәйлә белән кулга алырга һәм үтерергә җай эзләделәр.
Йосыфның якынлашып килүен ерактан ук күреп алгач, агалары, аны үтерү өчен, үзара киңәш-табыш итә башладылар.
Аны эзләүче берәр акыллысы бармы икән дип, Аллаһы күктән бәндәләренә күз салды.
Синең мәрхәмәтең дөньяда яшәүдән кадерлерәк – телем Сине зурлаудан туктамас!
Минем җаным Сиңа сарыладыр, Синең уң кулың мине нык тота.
Раббы Муса белән Һарунга Мисыр җирендә болай дип әйтте:
Аны сындыргала да өстенә май сал. Бу – икмәк бүләге.
Фарисейлар исә, гыйбадәтханәдән китеп, Гайсәне ничек һәлак итү хакында бергәләшеп киңәш кордылар.
Шуңа күрә, сәдака биргәндә, ул хакта кычкырып йөрмә. Кешеләр аларга мактау яудырсын дип, гыйбадәтханәләрдә һәм урамнарда икейөзлеләр шулай эшлиләр. Сезгә хак сүз әйтәм: алар тулысынча әҗерләрен алдылар.
Төче күмәч бәйрәменең беренче көнендә, Котылу бәйрәме хөрмәтенә бәрән чала торган көндә, шәкертләре Гайсәдән: – Котылу бәйрәме хөрмәтенә табынны Сиңа кайда әзерләргә? – дип сорадылар.
«Бәйрәм вакытында ярамас, халык арасында чуалыш башланырга мөмкин», – диде алар.
Шунда баш руханилар һәм фарисейлар киңәшмә җыйдылар. – Безгә нәрсә эшләргә? – диделәр алар. – Бу Кеше күп могҗизалы гамәлләр күрсәтә.
Котылу бәйрәме алдыннан Гайсә, Үзенең бу дөньядан Ата хозурына китү сәгате җиткәнен белеп, дөньядагы үзенекеләрен ничек яраткан булса, аларны соңгы чиккә кадәр шулай яратуын эш белән күрсәтте.
Һируд аны зинданга утыртты һәм, Котылу бәйрәменнән соң халык алдына чыгарырга уйлап, дүртәр гаскәридән торган дүрт төркемгә аны сакларга әмер бирде.