«Мисырлыларны Мин бер-берсенә каршы котыртам: шулчак туган – туганга, күрше – күршегә, кала – калага каршы чыгачак, һәм бер патшалык икенче патшалыкка каршы сугышачак.
Шуннан соң уттай җирән башка ат чыкты. Аның җайдагына, кешеләр бер-берсен үтерсеннәр өчен, бар дөньяның тынычлыгын алырга вәкаләт бирелде. Аңа зур кылыч тоттырылды.