13 Аннан соң Гайсә янына, Ул берәр гаеп сүз әйтмәсме дип, фарисейларны һәм Һируд тарафдарларын җибәрделәр.
Тәкъва кеше миңа сабак укытсын – мәрхәмәт күрсәтү кебек булыр бу; мине фаш итсен, ваз кичмәм – башыма зәйтүн мае сөртү кебек булыр бу.
Гөнаһ-языклары өчен җәза биреп, Син шулай кешеләргә сабак укытасың, кадерле әйберләрен көя урынына тапап бетерәсең; чыннан да, һәр адәми затның гомере – исеп киткән җил кебектер.
Андыйлар кешеләргә яла ягалар, хөкемчеләргә шәһәр капкасы төбендә тозак коралар, ялган сөйләп, хаклы кешене гадел хөкемнән мәхрүм итәләр.
Шуннан соң кайбер кешеләр: – Әйдәгез, Иремиягә каршы яшерен эш оештырабыз! Үгет бирүче руханиларга, киңәш бирүче акыл ияләренә, Раббы сүзен игълан итүче пәйгамбәрләргә кытлык булмаячак бездә. Аны телебез белән җиңик, сүзләренә колак салмыйк! – диделәр.
Шунда Гайсә аларга: – Карагыз, фарисейлар һәм саддукейлар ачыткысыннан сакланыгыз!
Алар, Аның янына килеп: – Остаз! Синең туры сүзле булуыңны беләбез. Син берәүгә дә ярарга тырышмыйсың, чөнки кемнең кем булуы Сиңа мөһим түгел. Син хакыйкать кушканча Аллаһы юлына өйрәтәсең. Әйт әле, кайсарга салым түләргә рөхсәт ителәме, юкмы? Салым түләргәме безгә, юкмы? – диде.
Гыйбадәтханәдән чыгуга, фарисейлар, Гайсәне һәлак итәргә ниятләнеп, Һируд патша тарафдарлары белән киңәш корырга тотындылар.
Шәкертләрен кисәтеп, Гайсә аларга: – Карагыз аны, фарисейлардан һәм Һируд ачыткысыннан сакланыгыз! – диде.
Гайсәне тозакка эләктермәкче булып, Аның сүзләреннән гаеп эзләделәр.