47 Ул, насаралы Гайсәнең үтеп баруы хакында ишетеп, кычкырып җибәрде: – Давыт Углы Гайсә! Кызган мине!
Ишай тамырыннан бер үсенте калкып чыгачак, бер сабак үсәчәк.
Ибраһим һәм Давыт токымыннан булган Гайсә Мәсихнең нәсел шәҗәрәсе.
Кешеләр шаккаттылар һәм: – Давыт Углы була аламы Ул? – дип сорадылар бер-берсеннән.
Янына шул җирләрдә яшәүче Кәнган хатыны килеп: – Әфәндем, Давыт Углы! Кызган мине: кызыма җен кагылган һәм ул бик нык газаплана! – дип кычкырды.
Насара шәһәренә барып урнашты. Пәйгамбәрләр аркылы «Аны „Насаралы“ дип атарлар» дигән сүзләр шулай гамәлгә ашты.
Юл читендә ике сукыр утыра иде. Алар Гайсәнең үтеп баруын ишеткәч: – Әфәндем, Давыт Углы! Безне кызган! – дип кычкырып җибәрделәр.
– Бу – Гайсә, Гәлиләядәге Насарадан пәйгамбәр, – дип җавап бирде халык.
Гайсәнең алдыннан һәм артыннан килүче зур халык төркемнәре: «Давыт Углына һошанна! Раббы исеменнән Килүче мөбарәктер! Югарыда, күкләрдә һошанна!» – дип кычкырдылар.
Капка янына килгәч, аны икенче хезмәтче кыз күреп, анда торучыларга: – Менә бу кеше насаралы Гайсә белән булган, – дип әйтте.
Гайсә аннан киткәндә, артыннан ике сукыр иярде. – Давыт Углы, безне кызганчы! – дип кычкырдылар алар.
– Насаралы Гайсә! Сиңа бездән нәрсә кирәк?! Син безне һәлак итәр өчен килдеңме? Мин Синең Кем икәнеңне беләм! Син – Аллаһының Изгесе, – дип кычкырды ул.
Гайсә Үзе үскән шәһәргә – Насарага килде һәм, гадәттәгечә, шимбә көнне гыйбадәтханәгә керде. Изге язманы укырга дип урыныннан торгач,
Натанаил исә аннан: – Насарадан нинди дә булса яхшы нәрсә чыгармы икән? – дип сорады. – Барыйк, үзең күрерсең, – диде Филип.
Пилат кушканча язу язып, хач өстенә кактылар. Ул язуда: «Насаралы Гайсә, яһүдиләр Патшасы», – дип язылган иде.
Берләре: «Бу – Мәсих», – диешсә, ә башкалары: «Мәсих Гәлиләядән килер микән?
– Әллә син дә Гәлиләядәнме? Тикшереп кара һәм күрерсең: Гәлиләядән һич тә пәйгамбәр чыкмас, – дип җавап бирделәр аңа. [
Без аның: «Насаралы Гайсә бу урынны җимерәчәк һәм Муса безгә биргән йолаларны үзгәртәчәк» дигәнен ишеттек.
Мин, Гайсә, фәрештәмне сезгә болар хакында бердәмлекләрдә шаһитлык итәргә дип җибәрдем. Мин – Давыт тамырыннан чыккан Сабак, аның Токымы, якты таң йолдызы».