37 Алар: – Син дан-дәрәҗәгә ирешкәч, янәшәңә утырырга рөхсәт итсәң иде: беребезгә – уң, икенчебезгә сул ягыңа, – дип җавап бирделәр.
Әмма Михая сүзен дәвам итте: – Шулай итеп, Раббы әйткәннәрне тыңлап бетер. Мин Үз тәхетендә утыручы Раббыны күрдем, Аның уң һәм сул ягында бөтен күк гаскәре басып тора иде.
Раббыны данлагыз! Саф күңелле инсаннар киңәшмәсендә, халык җыенында, и Раббым, бөтен йөрәгемнән Сиңа рәхмәтләр укырмын!
Килегез, Раббының эшләрен күрегез, Ул вәйран иткән җир өстенә күз салыгыз!
– Сезгә хак сүз әйтәм: бөтен дөнья яңаргач, Адәм Углы шөһрәтле тәхетенә утырганнан соң, сез дә, Миңа иярүчеләр, Исраилнең унике ыругы белән идарә итәр өчен, унике тәхеткә утырачаксыз.
Адәм Углы Үз даны һәм барлык фәрештәләре белән килеп, шөһрәтле тәхетенә утырачак.
– Сезнең өчен Мин нәрсә эшләргә тиеш? – дип сорады Ул.
Шул сүзләрне әйткәннән соң, Хаким Гайсә, күккә алынып, Аллаһының уң ягына утырды.
Шушы имансыз һәм гөнаһлы буын алдында кем дә булса Миннән һәм сүзләремнән гарьләнсә, Атасының балкып торган шөһрәте яктылыгында Үзенең изге фәрештәләре белән килгән Адәм Углы да әлеге кешедән гарьләнер.
Үзенең шөһрәтенә ирешкәнче, Мәсих шулай газап чигәргә тиеш түгел идемени? – диде.
Пәйгамбәрләрдәге Мәсих Рухы Мәсихнең газап чигәчәге һәм соңыннан киләчәк дан турында алдан әйткән, һәм алар Рухның кемне һәм кайсы вакытка күрсәтүен аңларга тырышканнар.