24 Аның бу сүзләре шәкертләрне бик тә гаҗәпләндерде. Әмма Гайсә янә: – Дусларым! Аллаһы Патшалыгына керү ничек кыен! – дип кабатлады. –
Раббы күкләрне гөрселдәтте; боз һәм утлы күмерләр чәчрәтеп, Аллаһы Тәгалә Үзенең авазын ирештерде.
Килсен Исраилгә котылу Сионнан! Аллаһы Үз халкына муллык-иминлек кайтаргач, Ягъкуб токымы сөенәчәк, Исраил халкы шатлык кичерәчәк әле!
Мине юк итәр өчен, җаныма каныгучылар үлеләр дөньясына олагып һәлак булсыннар!
Байлыкка гына өмет итүче егылыр, ә тәкъва кеше җәйге яфрак кебек яшәрер.
Байның милке – куәтле шәһәрдер: хуҗасы хыялында ул биек ихаталы кальга булып күренә.
Байлыкка күз төшереп тә өлгермәссең, ул шундук юк булыр; байлык ул – канатлы нәрсә, бөркет кебек, күккә күтәрелеп оча да китә.
Раббы болай ди: «Зирәк кеше – үзенең зирәклеге, көчле кеше – үзенең көче, бай кеше үзенең байлыгы белән мактанмасын!
Афәт тырнагына эләкмәс өчен, үз оясын югарыда корып, хәрәм юл белән байлык туплаучыга – кайгы!
Раббының ачуы кузгалган көнне көмешләре дә, алтыннары да коткара алмас аларны. Раббының көнчелек уты бар дөньяны көйдереп ташлар, җирдә яшәүче барча тереклек иясен Ул һич көтмәгәндә кырып бетерер.
Шәкертләре, моны ишетеп, бик гаҗәпләнделәр. – Алай булгач, кем генә котыла алыр соң?! – дип сорадылар алар.
Барысы, шомга калып, бер-берсенә: – Нәрсә бу? Яңа һәм кодрәтле нинди гыйлем бу? Аның боеруына хәтта җеннәр дә буйсына!
Гайсә исә, әйләнә-тирәсенә күз ташлап, шәкертләренә: – Байлыгы булганнарга Аллаһы Патшалыгына керү ничек кыен! – диде.
Акча яратучы фарисейлар, боларны ишетеп, Гайсәнең сүзләреннән көлделәр генә.
Балаларым! Мин сезнең белән инде озак булмам. Сез Мине эзләрсез, әмма сезгә дә яһүдиләргә әйткән сүзләремне әйтәм: сез Мин китәчәк урынга килә алмассыз.
Гайсә аларга: – Дусларым! Сезнең ашарга берәр нәрсәгез бармы? – диде. – Юк, – дип җавап бирделәр алар.
Гайсәнең күп шәкертләре, бу сүзләрне ишеткәннән соң: – Нинди авыр сүзләр! Боларны кем тыңлый алсын? – диделәр.
Балаларым, Мәсих тормышыгызда чагыла башлаганчы, сезнең өчен мин бала тудыру газабын яңадан кичерәм!
Бу дөньяның байларын кисәт: алар тәкәбберләнмәсеннәр һәм ышанычсыз байлыкка түгел, хозурлану өчен безгә һәрнәрсәне мул итеп бирүче Аллаһыга өмет багласыннар.
Балаларым! Боларны сезгә, гөнаһ кылмагыз, дип язам. Ә инде берәү гөнаһ кылса, Атабыз алдында Яклаучыбыз – һәрвакыт гадел гамәл кылучы Гайсә Мәсих бар.
Сез исә, балаларым, Аллаһыдан һәм ялган пәйгамбәрләрне җиңдегез, чөнки сездәге Рух дөньяда булганнан бөегрәк.
Балаларым, үзегезне ялган илаһлардан саклагыз.
Син: ‘Мин бай һәм баедым, һичбер нәрсәгә мохтаҗлыгым юк’, – дисең. Әмма син үзеңнең бәхетсез, мескен, фәкыйрь, сукыр һәм ялангач булуыңны аңламыйсың.