16 Һәм Ул, балаларны кочаклап, аларга кулы белән орынды, Үзенең фатихасын күндерде.
Ул, көтүче сыман, Үз көтүен көтәчәк; бәрәннәрен кулына күтәреп, күкрәк өстендә йөртәчәк, аналарын да ияртеп барачак.
Ашап утырганда, Гайсә икмәк алды, шөкрана кылып сындырды да шәкертләренә бирде. – Алыгыз, бу – Минем тәнемдер, – диде Ул.
Шунда Гайсә, урталарына бер баланы бастырып, кочаклап алды һәм шәкертләренә әйтте:
Сез шәһәрдә дә, авылда да фатихалы булырсыз.