25 Әмма Гайсә адәм эчендәге җенгә: – Шым бул! Чык аңардан! – дип боерды.
Коткар мине кан түкмәле гөнаһтан, и Аллаһы, коткаручы Аллаһы! Һәм телем шунда хаклыгыңа дан җырлар!
Аларның күзләре ачылып китте. Гайсә аларга: – Карагыз аны, бу хакта беркем дә белмәсен, – дип каты кисәтеп әйтте.
– Насаралы Гайсә! Сиңа бездән нәрсә кирәк?! Син безне һәлак итәр өчен килдеңме? Мин Синең Кем икәнеңне беләм! Син – Аллаһының Изгесе, – дип кычкырды ул.
Җен, теге кешене калтыратып һәм каты итеп кычкырып, аңардан чыгып китте.
Гайсә төрле авырулардан интеккән байтак кешене савыктырды, күп җеннәрне куып чыгарды. Җеннәр Аның Кем булуын белгәнгә күрә, Ул аларга һичнәрсә әйтергә рөхсәт итмәде.
Йөгерә-чаба халык җыелганны күреп, явыз рухка Гайсә: – Телсез һәм чукрак рух! Мин сиңа боерамын: чык аңардан һәм моннан ары һичкайчан керәсе булма! – дип әмер бирде.
– Шым бул! Чык аңардан! – дип боерды Гайсә җенгә. Җен исә, бар халык алдында теге кешене егып ташлап, һичбер зыян китермичә аңардан чыгып китте.
Шулай ук байтак кешедән: «Син – Аллаһы Углы», – дип кычкыра-кычкыра җеннәр дә чыкты. Әмма Гайсә җеннәрне сөйләүдән тыйды, чөнки алар Аның Мәсих икәнлеген белә иде.
Паул артыннан һәм безнең арттан: – Бу кешеләр – Аллаһы Тәгалә коллары, алар сезгә котылу юлын күрсәтәләр, – дип кычкырып барды кыз.