20 шунда ук Үз янына дәште; һәм алар, аталары Зебедәйне ялчылары белән бергә көймәдә калдырып, Аның артыннан киттеләр.
Шунда Элиша, үгезләрен калдырып, Ильяс артыннан йөгерде һәм аңа: – Ата-анамны үбеп хушлашырга рөхсәт бир миңа, аннары мин синең белән китәрмен, – диде. – Бар, – дип җаваплады аңа Ильяс, – мин сине тотмыйм.
Атасын яки анасын Миннән артык яратучы Миңа лаек түгел. Углын яки кызын Миннән артык яратучы Миңа лаек түгел.
Тагын берара үткәч, Гайсә, көймәдә ятьмәләрен сипләп утыручы Зебедәй угылларын – Ягъкубны һәм аның бертуган кардәше Яхъяны күреп,
Алар бергәләп Кәпәрнаум шәһәренә килделәр; шимбә көн җитүгә, Гайсә гыйбадәтханәгә барды һәм шунда гыйлем бирә башлады.
– Хак сүз әйтәм сезгә: йортын яки агай-энеләрен, апа-сеңелләрен, ата-анасын, балаларын йә булмаса басуларын Минем хакка һәм Яхшы хәбәр хакына калдырган һәркем
– Минем яныма килүче үзенең атасын, анасын, хатынын, балаларын, ир һәм кыз туганнарын, хәтта үзенең гомерен Миннән кадерлерәк күрсә, ул кеше Минем шәкертем була алмый, – диде. –
Көймәләрен ярга тартып чыгаргач, алар, бөтен нәрсәләрен калдырып, Гайсәгә ияреп киттеләр.
Шуңа күрә хәзер без беркемгә дә кеше үлчәме белән карамыйбыз. Мәсихкә элек шулай карасак та, хәзер инде алай карамыйбыз.
Атасы вә анасы хакында ул: „Мин алар турында уйламыйм“, – диде; туганнарын калдырып, балаларын онытып, ул бары Синең сүзеңне саклады, Синең Килешүеңә тугры калды.