Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Малахи 3:16 - Изге Язма

16 Раббы исемен курку вә хөрмәт белән телгә алучыларның үзара сөйләшүен Раббы ишетте, һәм әлеге адәмнәрнең исемнәре Аның хозурындагы китапка язылды.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Малахи 3:16
64 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Фәрештә әйтте: – Сузылган кулыңны кире ал, углыңа берни дә эшләмә! – диде. – Инде Мин белдем: син Аллаһыдан куркасың, Аны хөрмәт итәсең, Минем хакка үзеңнең бердәнбер углыңны да корбан итәргә әзерсең икән.


Давыт патша шулай үз сараенда яши бирде. Раббы аңа әйләнә-тирәсендәге дошманнарыннан ял итәргә мөмкинлек тудырды.


Синең яннан китеп баруга Раббы Рухы сине мин белмәгән тарафларга алып китсә? Мин Ахабка хәбәр алып килеп, ул сине таба алмаса, минем җанымны алачак бит. Ә мин, синең хезмәтчең, яшьтән Раббыдан куркып Аны хөрмәт итәмен.


Ахаб патша үзенең сарай башлыгы Убадияне чакыртып китереп (әлеге Убадия Раббыдан куркып Аны хөрмәт итүчеләрдән иде. Мәликә Изебел Раббы пәйгамбәрләренең җаннарын кыя башлагач, ул, йөз пәйгамбәрне таудагы ике мәгарәгә иллешәр-иллешәр итеп яшереп, аларны шунда ашатып-эчертеп тота) аңа: – Җирдәге бөтен кизләү вә инешләрне йөреп чыгыйк, мал-туарны харап итмәс өчен, берәр җирдә атларга һәм качырларга ашатырдай үлән тапмабызмы, – диде.


Атам Давытның күңелендә Исраилнең Раббы Алласына багышлап йорт салу теләге яши иде.


И Хуҗа-Хаким, мин колыңның догасына һәм Исемең алдында баш ияргә яратучы колларыңның догаларына колагыңны ачык тотсаң иде. Мин колыңа өмет биреп, Артахшаста патша күңелендә миңа карата рәхим-шәфкать уятсаң иде. Мин ул вакытларда патша хозурында шәрабчы идем.


Бу эш тикшерелде һәм дөрес дип табылды, шуннан соң әлеге ике хәрәм агасын дарга асып куйдылар. Мәрдәкәйнең бу эше патшалыкның елъязмалар китабына теркәп куелды.


Ул төнне Ахашверош патшаның күзенә йокы кермәде. Ул, патшалыктагы истәлекле вакыйгалар теркәлгән китапны китертеп, кычкырып укырга боерды.


Ә кешегә Ул болай диде: „Хуҗа-Хакимнән курку – зирәклек ул, явызлык кылмау – гакылдыр“».


Раббы Үзенең изге йортындадыр, тәхете югарыда-күктә. Аның күзләре очлы: адәм балаларына карашын төбәп, Ул барысын күреп-сынап тора.


Йөзем бакчаларын, инҗир куакларын, андагы бар агачны кырып бетерде.


Моны күреп, яман бәндә зәһәрен чәчәр, тешләрен шыкырдатыр, ачудан корып кибәр. Яманнарның өмете әнә шулай бушка чыгар.


Елан кебек, телләрен үткенлиләр, күзлекле елан агуы сеңгән сүзләренә.


Төнлә килеп, Син минем йөрәгемә текәлдең, сынап карадың да гаеп тапмадың, чөнки телем күңелдә булганны гына сөйли.


Фатихаң белән аны мәңгегә мөбарәк кылдың, йөзеңнең нуры белән күңелен балкыттың.


Тәкъва бәндәләренең аһ-зарын Ул ишетеп белә, барча бәла-казалардан аларны азат кыла.


Әмма мин егылгач, алар җыйнаулашып көлделәр, бергә тупланып миңа каршы һөҗүм иттеләр.


Йөрәгем нык минем, и Аллаһы, йөрәгем нык! Мин Сиңа җыр көйләрмен, мәдхияләр җырлармын!


Уян, әй йөрәгем! Уян, лирам вә гөсләм! Таңны мин уятыйм!


Хәзер Син аларның бу гөнаһын кичерсәң иде! Әгәр кичермисең икән, Үзең язган китаптан исемемне сызып ташла.


Зирәкләр белән аралашучы үзе дә зирәк булыр, ә ахмаклар белән дуслык йөртүче юлдан язар.


Син, Раббы, рухы нык булганнарны иминлектә саклыйсың, чөнки алар Сиңа ышаналар.


Карарларың кушкан юлдан йөргәндә, өметебезне Сиңа баглыйбыз; бар теләк-эстәгәнем – исемеңне зекер кылудыр.


Сионда, Иерусалимдә исән калганнар, шунда яшәр өчен теркәлгәннәр изге дип аталачак.


Раббы әйтә: «Сезнең кайсыгыз Раббыдан курка, Аның колының сүзен тыңлый? Караңгыда утсыз йөрүче Раббы исеменә өметләнсен, үзенең Алласына таянсын!


Минем күз алдымда менә нәрсә язылган: „Дәшми калмам, әҗерен кайтарырмын, – ди Раббы. – Алар үзләре һәм аталары кылган гаеп эшләр өчен тиешен түләрмен. Тауларда алар хуш исле сумала-майлар көйрәттеләр, калку җирләрдә Мине хурладылар, шуңа күрә кылган гамәлләренә карап әҗерен тулысынча бирермен“».


Эфраимнең иңрәп ыңгырашуын ишетәм: „Син миңа җәза бирдең, һәм мин, тискәре бозау сыман, сабак алдым. Кире Үзеңә кайтар мине, һәм мин кайтырмын, чөнки Син – минем Раббы Аллам!


Мин аларны күзәтеп һәм тыңлап тордым: алар дөресен сөйләмиләр, беркем дә: „Нәрсә эшләдем соң мин?“ – дип әйтеп, үзе кылган явызлыкларга үкенми, һәркем, сугышка ташланган ат кебек, үз юлыннан чаба.


Раббы аңа: – Иерусалим буйлап йөр, шәһәрдә кылынган әшәкелекләрдән хәсрәт кичергән һәм ыңгырашкан кешеләрнең маңгайларына тамга сал, – диде.


Шул вакытны синең халкыңның химаячесе булган бөек түрә Микәил килер. Милләт-кавемнәр барлыкка килгән заманнардан бирле күрелмәгән коточкыч авыр чор башланыр. Бу афәтле дәвердә синең халкың арасыннан исемнәре китапка теркәлгән адәмнәр котылып калыр;


Аның каршыннан утлы елга агып чыга. Аңа хезмәт итүчеләрнең саны меңнәрчә һәм меңнәрчә – хозурында басып торучылар исәпсез-хисапсыз иде. Шунда хөкемчеләр мәхкәмә башлады, һәм китаплар ачылды.


– Сезнең янга Мин хөкем итәр өчен киләчәкмен һәм сихерчеләргә, зина кылучыларга, ялган ант бирүчеләргә, ялланган эшчегә хезмәт хакы түләмәүчеләргә, тол хатын вә ятим баланы җәберләүчеләргә, читтән килгән кешеләрне рәнҗетүчеләргә һәм Миннән курыкмаучыларга каршы шаһитлык итәчәкмен, – ди Күкләр Хуҗасы Раббы.


Әмма Минем исемне курку вә хөрмәт белән телгә алучылар өчен дөреслек кояшы чыгачак, аның нурлары сезгә шифа булачак, һәм сез абзардан чыккан бозаулар кебек чабып-уйнап йөриячәксез.


Хөннә дә, шунда алар янына килеп, Аллаһыга шөкрана кылды һәм Иерусалимнең азат ителүен күз текәп көткән кешеләрнең барысына Бала хакында сөйләде.


Кайтып җиткәч, үзләре тукталган өске каттагы бүлмәгә керделәр. Анда Петер, Ягъкуб, Яхъя, Әндри, Филип, Томас, Бартулумай, Маттай, Һалфай углы Ягъкуб, Көрәшче Шимун һәм Ягъкуб углы Яһүдә бар иде.


Ул үзе һәм аның бөтен гаиләсе диндар, тирән хөрмәт белән Аллаһыдан куркырлар иде. Ул халыкка күп хәер-сәдака бирә һәм һәрвакыт Аллаһыга дога кыла иде.


Илленче көн бәйрәме җиткәндә, имандашлар барысы бергә иделәр.


Бөтен Яһүдиядә, Гәлиләядә һәм Самареядә иман итүчеләр бердәмлеге өчен тыныч заманнар килде. Бердәмлек ныгыды, Хаким Гайсәгә карата тирән хөрмәт белән яшәде. Изге Рухның дәртләндерүе белән имандашларның саны арта барды.


Бер-берегез белән мәдхияләр, мактаулы шигырьләр һәм рухи җырлар аша аралашыгыз, күңелегездән Хакимне данлап җырлагыз.


Шуңа күрә хәзер ничек эшләсәгез, бер-берегезне шулай дәртләндерегез һәм рухи яктан ныгытыгыз.


Сездән, имандашлар, үтенеп сорыйбыз: эшсез утыручыларны үгетләгез, курка торганнарның күңелләрен күтәрегез, хәлсезләргә ярдәм итегез. Бар кешеләргә карата түземле булыгыз.


Әйдәгез, бер-беребезгә игътибарлы булыйк, бер-беребезне мәхәббәт вә изге эшләргә дәртләндерик.


Карагыз аны, беркем дә Аллаһының мәрхәмәтеннән мәхрүм калмасын, ачы тамырлы шытым үсеп чыккан сыман, беркем дә сезгә зыян китерерлек булмасын һәм күпләрне нәҗесләмәсен.


Киресенчә, «бүген» дигән сүз әле гамәлдә булганда, берегез дә гөнаһка алданып киреләнмәсен өчен, бер-берегезне һәр көнне дәртләндереп торыгыз.


Раббы! Синнән кем курыкмас, исемеңне кем данламас? Тик бер Син генә изге. Бөтен халыклар килеп, Синең алдыңда сәҗдә кылачаклар, чөнки Синең гадел эшләрең ачылды».


Тәхет каршында торучы үлгәннәрне – зурларны һәм кечеләрне күрдем. Китапларны ачтылар. Тормыш китабы дип аталган башка китапны да ачтылар. Китапларда язылганча, үлгәннәр үз эшләренә карата хөкем ителделәр.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ