12 Ә сез, Минем исемне хурлап: «Хуҗа-Хаким табынының да, ризыгының да ис китәрлек нәрсәсе юк», – дисез.
Ләкин шушы ялгыш гамәлең белән син дошманнарыңа Раббыны санламаска юл куйдың; шуның өчен синең туачак углың үләр.
Биеклеге өч терсәк, озынлыгы ике терсәк булган мәзбәх – аның мөгезләре, нигезе, ян яклары – агачтан эшләнгән. Теге ир миңа: – Бу – Раббы алдындагы өстәл, – диде.
Бары тик алар гына Минем Изге бүлмәмә керерләр һәм, Миңа хезмәт итәр өчен, эшләремне башкарыр өчен, өстәлем янына якынаерлар.
Әй Исраил, үз-үзеңне һәлак иттең син, синең бердәнбер таянычың Мин идем.
Балаларыңның берсен дә Молых илаһына багышлап корбан итмә, шуның белән Аллаңның исемен хур итмә. Мин – Раббы.
туфрак таптагандай, юксыл-мескеннең башыннан йөриләр, мазлум-бичараны юлыннан этеп чыгаралар; Минем изге исемемне хурлап, бер үк хатын янына ата да, угыл да йөри;
Урланган, аксак вә чирле малны корбанга китерәсез, ә үзегез: «Күпме мәшәкать!» – дисез. Ни өчен Мин сезнең кулдан андый корбанны кабул итәргә тиеш?! – ди Күкләр Хуҗасы Раббы. –
Тик сез, руханилар, бу юлдан читкә тайпылдыгыз, күпләрнең Канун бозуына сәбәпче булдыгыз, Леви белән төзегән килешүемне үтәмәдегез, – ди Күкләр Хуҗасы Раббы. –
Изге язмада язылганча, «мәҗүсиләр Аллаһы исемен сезнең аркада хурлыйлар».