4-5 Гайсә янына килгәч, алар: – Ул йөзбашы Синең ярдәмеңә лаек, чөнки безнең халыкны ярата. Гыйбадәтханәне дә безгә ул салдырды, – дип, чын күңелдән ялвардылар.
Берәр шәһәр яки авылга килгәч, лаеклы кешене табып, киткәнче аның өендә калыгыз.
Әгәр өйдәгеләр лаеклы булса, сез теләгән иминлек анда булсын, ә лаексыз булса, иминлегегез үзегезгә кире кайтсын.
Ә инде үледән терелергә һәм киләчәк дөньяда яшәргә лаек булганнар өйләнмәсләр дә, кияүгә дә чыкмаслар.
Гайсә турында ишеткәч, йөзбашы «Килеп, хезмәтчемне коткарсын иде» дигән үтенеч белән яһүдиләрнең өлкәннәрен Гайсә янына җибәрде.
Ул үзе һәм аның бөтен гаиләсе диндар, тирән хөрмәт белән Аллаһыдан куркырлар иде. Ул халыкка күп хәер-сәдака бирә һәм һәрвакыт Аллаһыга дога кыла иде.
Ләкин Сәрдәйстә киемнәрен пычратмаган берничә кешең калган. Алар Минем белән бергә ак киемдә йөрерләр, чөнки моңа лаеклылар.