24 Яхъяның хәбәрчеләре киткәч, Гайсә халыкка Яхъя хакында сөйли башлады: – Сез чүлгә нәрсә карарга бардыгыз? Җилдә тирбәлә торган камышны карарга дипме?
Ләкин син – ташкын судай дуамал; беренчелек сиңа бүтән тимәячәк, чөнки син атаңның ятагына мендең, ятагымны хыянәтең белән нәҗесләдең.
Ә бала үсә һәм рухи яктан ныгый бирде. Ул, Исраил халкына күренер вакыт җиткәнче, чүл якларында гомер сөрде.
Олуг рухани вазифасын Һаннас һәм Кәяфәс башкара иде. Шул көннәрдә чүлдә яшәүче Зәкәрия углы Яхъяга Аллаһы сүзе килеп иреште.
Минем хакта кем шикләнми, шул бәхетле.
Нәрсә карарга бардыгыз инде сез? Купшы киемнәр кигән кешенеме? Ә бит кыйммәтле киемнәргә киенүчеләр һәм зиннәттә яшәүчеләр – патша сарайларында.
Яхъя, Ишагыйя пәйгамбәр әйткән сүзләрне кулланып, болай диде: – Мин – «Раббыга юлны турайтыгыз, дип чүлдә яңгыраучы тавыш».
Инде без, мәкерле кешеләрнең хәйләсенә алданып, дулкыннар көймәне бер яктан икенче якка ыргыткандай һәм җил аны үзе белән алып киткәндәй, төрле ялган тәгълиматларга иярүче сабыйлар булмыйк.
Бу кешеләр – сусыз чишмәләр, көчле җил куып тараткан томан сыман. Алар өчен тирән караңгылыкта урын саклана.
Ә сез исә, газиз дусларым, бу хакта инде белгәнлектән, әхлаксыз кешеләрнең ялгышлыклары сезне тайпылдырмасын һәм ышанычлы нигездән егылып төшмәс өчен сак булыгыз.