41 Ничек син туганыңның күзендәге чүп бөртеген күрәсең, ә үз күзеңдәге бүрәнәне сизмисең?
Коелган кан өчен Раббы аны җәзага тартсын, чөнки ул, атам Давытка хәбәр итмичә, үзеннән күпкә тәкъва һәм яхшы ике ир егетне – Исраилнең яубашы Нер углы Абнер белән Яһүдәнең яубашы Етер углы Амасаны кылычтан уздырды.
Левиләр белән Беньяминнәрне исә Йоав исәпкә алмады, чөнки патша әмере аның күңеленә ятмады.
Чөнки алар, үлән кебек, тиз шиңәчәк, яшел уҗым кебек сулып бетәчәк.
Кеше йөрәге гаять хәйләкәр, аның төзәләсе юк! Кем аңлап бетергән аны?!
Үзе кылган барлык җинаятьләрен танып ихластан тәүбә иткәнгә күрә, ул һичшиксез исән калачак, үлмәячәк.
Берәүне дә хөкем итмәгез, сезне дә Аллаһы хөкем итмәс.
Шәкертләрнең берничә балыгы да бар иде. Гайсә, шөкрана кылып, балыкны да өләшергә кушты.
Шәкерт үзенең остазыннан өстен була алмый, әмма өйрәнеп җиткәннән соң, һәркем остазы кебек була.
Ничек син, үз күзеңдә бүрәнә була торып, туганыңа: „Кая, туганым, күзеңдәге чүпне алыйм әле“, – дип әйтә аласың? Икейөзле! Элек үз күзеңдәге бүрәнәне чыгар, шуннан күзең яхшырак күрер, һәм туганыңның күзендәге чүпне ала алырсың.
Алар сорауларын кабат биргәнгә, Ул торып басып болай диде: – Сезнең кайсыгыз гөнаһсыз, шул башлап аңа таш атсын.
Әй, син, башкаларны хөкем итүче адәм, үзеңне аклап, һичнәрсә әйтә алмыйсың: башкаларны хөкем итеп, үзеңне дә хөкемгә дучар итәсең, чөнки син үзең дә шул ук гамәлләрне кыласың бит.
үзенә җентекләп карый да, читкәрәк китү белән, йөзенең ниндилеген шундук оныта.