20 кылган җинаятьләренә тагын бер җинаять өстәде – Яхъяны зинданга утыртты.
Яһүдә халкын гөнаһ юлына этәреп, аларны Раббы күзенә ятышсыз күренгән гамәлләр кылырга мәҗбүр итеп кенә калмыйча, Менашше, өстәвенә бер гаепсез бәндәләрнең җанын кыеп, Иерусалимне канга батырды.
Раббы Менашшены гафу кылырга теләмәде, чөнки ул, бер гаепсез адәмнәрнең җаннарын кыеп, Иерусалимне канга батырды.
Әмма алар Аллаһы хәбәрчеләрен мәсхәрәләде генә, Аллаһы сүзләрен игътибарга алмыйча, Аның пәйгамбәрләрен мыскыл итте. Ахыр чиктә Раббының Үз халкына булган ярсуы ташып түгелде, һәм һичкемнең котылыр чарасы калмады.
Ләкин тора-бара алар, буйсынмас булып, Сиңа каршы баш күтәрделәр, Кануныңнан йөз чөерделәр, Сиңа кире кайтырга үгетләгән пәйгамбәрләреңне үтерделәр, Сиңа бик тә мәсхәрәле сүзләр әйттеләр.
Юкка гына Мин сезгә, әй халкым, җәза бирдем – акылыгызга килмәдегез сез. Кылычыгыз, ерткыч арыслан сыман, пәйгамбәрләрегезне үтерде.
Яхъяның зинданга утыртылуы хакында белгәннән соң, Гайсә Гәлиләягә китте.
Ул вакытта әле Яхъя зинданга утыртылмаган була.
Бу кешеләр изгеләрнең, пәйгамбәрләрнең канын койдылар, һәм Син аларга кан эчәргә бирдең. Алар моңа лаеклылар!»