12 Сезгә менә шундый билге: утлыкта яткан биләүле Баланы күрерсез.
Әй Хизәкыйя, менә сиңа билге: быел – коелган игеннән үскәнне, киләсе елны – үзеннән-үзе тишелгәнне ашарсыз, өченче елны исә үзегез чәчәрсез, урырсыз, йөзем бакчалары утыртырсыз, аларның җимешләрен ашарсыз.
Хизәкыйя Ишагыйядән: – Раббының мине савыктырасына һәм берсекөнгә Раббы йортына барасыма ишарә итүче билге нинди? – дип сорады.
Шулай, Синең игелегең, мәрхәмәтең хәятем дәвамынча мине җитәкләп йөртер. Раббы йорты гомер бакый минем йортым булыр.
– Мин синең янәшәңдә булырмын! – диде Аллаһы. – Сине Мин җибәргәннең исбаты шул булыр: халыкны Мисыр җиреннән алып чыккач, сез, бу тауга килеп, Миңа табынырсыз!
– Раббы Аллаңнан билге бирүен сора. Бу билге үлеләр дөньясыннан яисә күкләр биеклегеннән булса да ярый.
Инде Хуҗа-Хаким Үзе сиңа билге бирә: менә, кыз кеше, авырга калып, угыл табачак һәм аңа Иммануил дип исем кушачак.
Кинәт фәрештә янында күк гаскәре – күп санлы фәрештәләр күренде, һәм алар:
Мәрьям үзенең беренче Баласын – Ир Бала тапты. Ул Аны биләде дә утлыкка салды, чөнки аларга кунак йортында урын табылмады.
Сүзләремнең хаклыгын раслаучы дәлил итеп, угылларың Хөпни белән Пинхәсне киләчәктә нәрсә көткәнен әйтеп куям: алар әҗәлләрен икесе бер көнне табачак.