34 Сезгә әйтәм: ул төнне бер түшәктә яткан ике кешенең берсе алыныр, ә икенчесен калдырырлар.
Яшермә миннән йөзеңне, ачу саклап кума колыңны! Син бит миңа һәрчак ярдәмче булдың; кире какма, ташлама мине, и коткаручы Аллам!
Раббының авазы, шөһрәтле Аллаһы гөрелтесе, сулар өстендәдер; Раббы зур сулар өстеннән гизә.
Менә, алдан әйтелгәннәр тормышка ашты, хәзер исә Мин сезгә яңа нәрсә игълан кылам, әле гамәлгә ашмаганны алдан хәбәр итәм».
Син үзеңә күпне сорыйсың. Сорама! Чөнки һәр җан иясен Мин бәла-казага дучар итәрмен, – дип белдерә Раббы, – әмма син кай тарафка юнәлсәң дә, синең җаныңны саклап калырмын».
Менә Мин сезгә барысы хакында алдан әйтеп куйдым.
Әмма сез сак булыгыз: барысы хакында Мин сезгә алдан әйтеп куйдым.
– Синнән һәммәсе баш тартканда да, мин баш тартмам, – дип каршы төште Аңа Петер.
– Тар ишектән керергә омтылыгыз. Сезгә әйтәм: күпләр керергә тырышып карарлар, әмма булдыра алмаслар, – диде. –
Юк, дип әйтәм Мин сезгә! Әмма тәүбә итмәсәгез, барыгыз да алар кебек һәлак булырсыз.
Җанын саклап калырга тырышкан адәм аны югалтыр; ә инде җанын югалткан адәм аны саклап калыр.
Бергәләп ашлык тарткан ике хатынның берсе алыныр, ә икенчесен калдырырлар. [
Шулай итеп, Раббы Үзенә бирелгәннәрне сынаулардан ничек коткарырга, ә явызларны, җәза астында тотып, хөкем көненә ничек сакларга икәнен белә.