34 Күзләр – кешене яктырта торган шәм-чырагтыр. Күзләрең якты икән, үзең дә яктылык белән тулырсың, ә инде тонык икән, караңгылык эчендә калган кебек булырсың.
ә ишек каршына җыелганнарны, олысыннан алып кечесенә кадәр, һәммәсенең күзләрен сукырайтып, ишекне таба алмастай хафалы хәлгә төшерделәр.
Тәкәббер күз карашы һәм масаючан йөрәк яман кешегә хас, бу сыйфатлар гөнаһ саналадыр.
Саран кеше бик тиз баеп калырга омтыла; берзаман мохтаҗлык килеп буасын ул әле уйламый.
Раббы сезне тирән йокыга талдырды; пәйгамбәрләр – халыкның күзләредер, әмма Ул аларны йомдырды, гаиптән хәбәр бирүчеләр – халыкның башыдыр, әмма Ул әлеге башны томалады.
Минем колым кебек кем шулай сукыр?! Мин җибәргән хәбәрчем кебек кем шулай чукрак?! Мин чакыртып алган Раббы колы сыман кем шулай сукыр?!
Бу кешеләр белмиләр һәм төшенмиләр, аларның күзләре йомык – күрмиләр, аларның акыллары томаланган, фикер йөртә белмиләр.
Явызлыкны – яхшылык, ә яхшылыкны явызлык дип атаган, караңгылыкны – яктылык, ә яктылыкны караңгылык дип күргән, әчене – татлы, ә татлыны әче дип санаган кешеләргә – кайгы!
Күзләре күрмәсен, колаклары ишетмәсен, акыллары аңламасын һәм Миңа борылып дәва алмасын өчен, бу халыкның акылын зәгыйфь кыл, колакларын томала, күзләрен капла.
«Әй аңгыра вә акылсыз, күзе була торып күрмәгән, колагы була торып ишетмәгән халык, тыңла!
Бу шуның өчен ки: «Ничек кенә карасалар да – күрмәсләр, ничек кенә тыңласалар да – ишетмәсләр һәм төшенмәсләр. Әгәр алар ишетеп-күрсәләр, Аллаһыга борылырлар, һәм гөнаһлары кичерелер иде».
Күзләрегез булып та күрмисез, колакларыгыз булып та ишетмисезме?! Хәтерләмисез дәме?!
Шулай булгач, кара аны: синдәге яктылык караңгылык түгел микән!
Менә хәзер Раббының кулы синең өстеңдә: сукыраячаксың һәм билгеле бер вакытка кадәр кояшны күрмәячәксең. Кинәт Элумны томан һәм караңгылык каплап алды, һәм ул, берәрсе җитәкләп юл күрсәтмәсме икән дип, әле бер якка, әле икенче якка таба атлады.
Алар һәр көн даими рәвештә Аллаһы йортында бердәм җыелдылар, өйләрендә Аллаһыны мактап, шат һәм ихлас йөрәктән икмәк сындырып, ризыкны бергәләп ашадылар. Бар халык аларны ярата иде, Раббы исә коткарылучыларның санын һәр көн саен арттырып торды.
Син аларның күзләрен ачарга, аларны караңгылыктан яктылыкка, шайтан хакимиятеннән Аллаһыга таба борырга тиешсең. Шунда аларның гөнаһлары кичерелер, Миңа булган иман аша изге ителгәннәр арасында урын алырлар алар», – диде миңа Хаким Гайсә.
Без шуның белән мактанабыз, вөҗданыбыз да аңа шаһитлык итә: дөньяда, бигрәк тә сезнең арада, Аллаһыга яраклы итеп ихлас һәм намуслы эш иттек. Кылган эшләребез кешенең зирәклегеннән түгел, Аллаһы мәрхәмәтеннән.
Әмма елан Һаваны үзенең хәйләсе белән алдагандай, Мәсихкә булган ихласлык һәм сафлыктан читкә тайпылып, фикерләрегез чуалып китәр дип куркам.
Бу дөньяның илаһы әлеге имансызларның акылын томалады, һәм алар Мәсихнең балкып торган данын күрсәтүче Яхшы хәбәр яктылыгын күрмиләр. Мәсих исә – Аллаһының чагылышы.
Хакимебез Гайсә Мәсихнең Алласы – шөһрәтле Ата, Үзен танып белсеннәр өчен, сезгә зирәклек һәм ачылыш Рухы бирсен дип дога кылам.
Коллар, Мәсихкә буйсынгандай, җирдәге хуҗаларыгызга да курку катыш тирән хөрмәт белән ихлас күңелдән буйсыныгыз.
Коллар, дөньядагы хуҗаларыгызга һәрнәрсәдә буйсыныгыз, хезмәт итүегез кешеләргә ярарга тырышып һәм күз буяп түгел, ә тирән хөрмәт белән, Аллаһыдан куркып, чын күңелдән булсын.