7 Шул өйдә тукталыгыз; нәрсә бирсәләр, шуны ашагыз һәм эчегез, чөнки эшләгән кеше хезмәт хакына лаек. Өйдән-өйгә күчеп йөрмәгез.
Сез һәм гаиләгез әлеге ризыкларны һәр урында ашый аласыз, чөнки бу – Очрашу чатырында башкарган хезмәтегез өчен әҗер.
– Кайсы йортта тукталсагыз, шул урыннан киткәнче, әлеге йортта калыгыз.
Анда иминлек сөюче кеше яшәсә, сезнең иминлегегез аның белән калыр; әгәр юк икән – үзегезгә кире кайтыр.
Кайсы йортка керсәгез, әлеге шәһәрдән киткәнче шул йортта калыгыз.
Үзе һәм өендәгеләре суга чумдыру йоласын үтәгәннән соң, ул безгә: – Мине Хаким Гайсәгә иман итүче дип санасагыз, өемә кереп, кунак булыгыз, – диде. Ул безне күндерде.
Үзенең өенә алып килеп, аларга табын тәкъдим итте һәм Аллаһыга иман китергәне өчен бөтен йорты белән куанды.
Паул һәм Силас исә, зинданнан чыккач, Лудиянең йортына килделәр. Анда имандашларын очратып, аларга үгет-нәсыйхәт бирделәр һәм соңыннан юлга чыктылар.
Аллаһы сүзе белән үгетләнә торган кеше үзенең барлык яхшы нәрсәләрен нәсыйхәтчесе белән уртаклашсын.
Сез үзегез, угыл-кызларыгыз, ир һәм хатын-кыз колларыгыз, үз җирләре, биләмәләре булмаган һәм шәһәрләрегездә яшәгән левиләр белән бергә Раббы Аллагыз каршында куанырсыз.
ул вакытта аңа, атасы мөлкәтен сатудан килгән табыштан тыш, ризыктан да бүтән руханиларга биргән кебек тигез өлеш бирелергә тиеш.
Шуның өстенә алар, өйдән-өйгә йөреп, эшлексез булырга күнегәләр, эшсез йөреп кенә калмыйлар, тиешсез нәрсәләр сөйләп гайбәт саталар һәм кеше эшенә тыкшыналар.
Авыр хезмәт башкаручы игенче җыеп алынган уңыштан үз өлешен беренче алырга тиеш.