68 «Раббыны, Исраилнең Алласын, данлыйк, чөнки Ул ярдәмгә килде һәм Үз халкын азат итте,
Дошманнарыңны кулыңа тапшырган Аллаһы Тәгаләгә мактау-шөкерләр яусын!» Ибрам үзендә булган бар мал-мөлкәтнең уннан бер өлешен Мәлик-Садыйкка бүлеп бирде.
Һәм әйтте: «Минем хуҗам Ибраһим әфәнденең Раббы Алласына мактау булсын! Ул минем хуҗамны Үзенең мәрхәмәтеннән мәхрүм итмәде, аңа тугры калды! Раббы мине туры юл белән хуҗамның кардәше яшәгән йортка китереп җиткерде», – диде.
Аннары өстәде: «Мөбарәк булсын Шемның Раббы Алласы, Кәнган исә Шемга кол булсын!
«Үз тәхетемә углымны утырткан һәм дә шуны үз күзләрем белән күрергә насыйп иткән Исраилнең Раббы Алласына мактаулар яусын!» – диде.
– Атам Давытка биргән вәгъдәсен тормышка ашырган Исраил Раббы Алласына мактаулар яусын! Минем атама Ул:
Аннары Давыт, җыелган бар халык алдында Раббыга шөкраннар яудырып, болай диде: «И-и Раббы, атабыз Исраилнең Алласы, мәңгегә мөбарәк бул!
Аннары Давыт җыелган бар халыкка болай диде: – Раббы Аллагызга шөкраннар яудырыгыз! Шуннан бөтен җыен ата-бабаларының Раббы Алласына мактаулар яудырды, Аңа сәҗдә кылды һәм патшага баш иде.
Юксылларга малыннан мул өлеш чыгарыр, тәкъвалыгы аның мәңгелек булыр, данга күмелеп башын югары чөяр ул.
Кешеләр Муса белән Һарунга ышандылар; аларның газапларын Раббының күрүен һәм Раббының аларны кайгыртуын белгәч, исраилиләр Раббыга баш иделәр, сәҗдә кылдылар.
Коткаручы безне дошманнардан һәм безне нәфрәт итүчеләрдән йолып алырга дип килде.
Сине җимереп, халкыңны кырып бетерерләр, таш өстендә таш калдырмаслар, чөнки син яныңа Аллаһы килеп шәфкать күрсәткән вакытны белмәдең.
Хөннә дә, шунда алар янына килеп, Аллаһыга шөкрана кылды һәм Иерусалимнең азат ителүен күз текәп көткән кешеләрнең барысына Бала хакында сөйләде.
Ә без «Исраилне азат итәргә тиешле Кеше – Ул булыр» дип өметләнгән идек. Шуның өстенә менә тагын ниләр булды: ул вакыйгадан соң инде менә өченче көн китте, һәм
Барысы курка калдылар һәм Аллаһыны данладылар. – Безнең арадан бөек Пәйгамбәр чыкты. Аллаһы Үз халкына ярдәмгә килде, – диделәр.
Хакимебез Гайсә Мәсихнең Алласы һәм Атасы данлансын. Ул безне Мәсих аркылы күктәге бөтен рухи байлыклар белән фатихалады.
Без Мәсихтә булып, Аның каны аша йолып алынабыз, димәк, гөнаһларыбыз кичерелә. Менә шундый чиксез Аллаһының мәрхәмәте.
Иң изге бүлмәгә Мәсих кәҗә вә бозау каны белән түгел, ә бары бер тапкыр һәм мәңгелеккә Үз каны белән кереп, кешеләргә мәңгелек котылу алды.
Хакимебез Гайсә Мәсихнең Алласына һәм Атасына дан! Ул, бөек мәрхәмәте белән Гайсә Мәсихне үледән терелтеп, безне яңадан тудырды һәм безгә тере өмет бирде.
– Минем каршыма сине җибәргән өчен, Раббыга – Исраил Алласына – мактау-шөкерләр яусын! – диде аңа Давыт. – Синең зирәк акылыңа һәм синең үзеңә дә мөбарәк фатихалар булсын, чөнки син мине бүген кан коюдан, үзем өчен үч алудан аралап калдың.