57 Элисабетнең бала табар вакыты җитте, һәм ул ир бала тудырды.
Аллаһы бит кеше затыннан түгел – ялган сөйләми Ул. Ул адәм углы түгел – Үзенең фикерен үзгәртми. Ул сөйләр дә эшен эшләмәсме?! Ул сүз бирер дә аны үтәмәсме?!
Фәрештә исә аңа: – Курыкма, Зәкәрия, синең догаң килеп иреште, – диде. – Хатының Элисабет сиңа ир бала тудырачак, син аңа Яхъя дип исем кушарсың.
Яһүдиядә Һируд патша идарә иткән заманда, Абия нәселеннән булган руханилар төркемендә Зәкәрия атлы бер рухани яши иде. Аның хатыны Элисабет тә руханилар нәселеннән булып,
Мәрьям, өч айга якын Элисабет янында кунак булганнан соң, үз өенә кайтты.
Күршеләре һәм кардәшләре, Раббының Элисабеткә зур шәфкать күрсәтүен ишетеп, аның белән бергә куандылар.