5 Әгәр кеше шушы эшләрнең берсендә гаепле булса, үз гаебен танырга тиеш:
Халык каршына чыгып басып, ул: „Гөнаһ кылдым мин, гаделлеккә хыянәт иттем, ләкин Ул миңа тиешле җәзаны бирмәде. Ул мине үлем упкыныннан коткарып калды – һәм мин яшим, яктылыкны күрәм!“ – дип җырлар.
Ул хаклык вә гаделлек сөя; Раббының мәрхәмәте бөтен дөньяны иңли.
Үзенең гөнаһларын яшерүче кеше уңышка ирешә алмас; гөнаһларын икърар итеп, алардан ваз кичкән кеше исә ярлыкау табар.
Бары тик гаебеңне генә таны: Син, үзеңнең Раббы Аллаңа каршы баш күтәреп, киң ябалдашлы һәр агач астында чит илаһларны иркәләдең, Мин әйткәннәрне исә ишетергә теләмәдең. Бу – Раббы сүзе.
Раббы Аллама гыйбадәт кылып һәм гөнаһларыбызны танып, болай дидем: – И Хуҗа-Хакимем, бөек вә дәһшәтле Аллаһы! Сине яратучы вә боерыкларыңны үтәүчеләр белән Килешү саклаучы, аларга мәрхәмәт күрсәтүче – Синдер!
Кулларын тәкәнең башына куеп, исраилиләрнең барлык хилаф эшләрен һәм җинаятьләрен, бөтен гөнаһларын танып сөйләсен дә шул гөнаһларны тәкәнең башына йөкләсен; аннары билгеләнгән бер кеше белән тәкәне чүлгә чыгарып җибәрсен.
Әгәр алар үзләренең һәм ата-бабаларының гөнаһларын, Миңа каршы җинаять эшләүләрен, Минем белән дошманлашуларын
Рухани, шулай итеп, кешене кылган гөнаһыннан арындырыр, һәм ул кешенең гөнаһы кичерелер. Калган он исә, икмәк бүләге кебек үк, руханига тапшырылсын».
Әлеге кеше кылган гөнаһын танырга тиеш; китергән зыяны өчен шул кешегә йолым түләсен һәм шуңа йолым бәясенең биштән бер өлешен дә кушсын.
Йөрәк белән иман итү Аллаһының хаклыгын бирә, ә иманны тел белән тану – котылу алып килә.
Ешуа аңа: – Углым! Исраилнең Раббы Алласына мактау яудыр да нәрсә кылуыңны яшермичә сөйләп бир, – диде.