6 Илегезгә тынычлык җибәрермен. Йокларга ятканда, сезне һичкем куркытмас. Җирегездән ерткыч җәнлекләрне куармын, һәм сезгә кылыч янамас.
Шунда ул, әйләнеп карап, аларны Раббы исеме белән ләгънәт итте, һәм урманнан ике ана аю килеп чыкты да кырык ике баланы ботарлап ташлады.
Әмма синең углың туачак, ул исә тынычлык тарафдары булачак; Мин аңа әйләнә-тирәсендәге барлык дошманнарыннан тынычлык бирермен, шуңа күрә аның исеме дә Сөләйман булыр. Ул патшалык иткән чорда, Мин Исраилгә тынычлык вә иминлек иңдерермен.
Шулай итеп, Еһошафатның патшалыгында иминлек урнашты, чөнки Алласы аңа һәр яктан тынычлык бирде.
Ятарсың тыныч – берәү дә сиңа янамас; һәм бик күпләр илтифатыңны эзләп килер.
Басудагы ташлар сиңа комачау итмәс, кыр җәнлекләре белән татулыкта яшәрсең.
Егылырга торган һәммәсенә таяныч Син, Раббы, җиргә сыгылганны турайтып бастыручы да.
Ишет мине, Раббым, рәхим-шәфкатеңнән аерма, ярдәмчем бул миңа, Раббым!» – дидем,
Раббыга ялвару сүзләремне җиткерәм мин, һәм Ул миңа мөкатдәс тавыннан җавабын кайтара.
Иген вә шәрабка тиенгән кешеләрнең шатлыгы йөрәгемә Син салган сөенечтән күпкә кайтыштыр.
И Хуҗа-Хаким, илаһлар арасында Сиңа тиңнәр юк, кылган эш-гамәлләреңә дә ишләр юк!
Әмма Мин бу халыкларны бер ел эчендә генә сезнең хозурдан куып чыгармам, чөнки җир өсте бушап калса, андагы ерткыч җәнлекләр, үрчеп китеп, сезгә куркыныч тудырыр.
Йокларга яткач курыкмассың, йокың исә тыныч-тәмле булыр.
Йөрер юлларыңда алар сиңа туры юнәлеш күрсәтерләр; йокларга яткач, сине саклап торырлар; уянгач, синең белән дустанә әңгәмә корырлар.
Аннан зур юл үтәр, аны Изге юл дип атарлар: нәҗес кеше ул юлдан йөри алмас, Раббы юлында йөрүчеләр өчен генә булыр ул; хәтта мәгънәсез бәндәләр дә ул юлда адашмас.
Анда арысланнар булмас, ерткыч җәнлек аяк басмас – анда аларның берсе-бер күренмәс. Анда фәкать котылу тапканнар гына йөрер.
Мин яктылык барлыкка китерәм һәм караңгылык ясыйм, иминлек алып киләм һәм бәла-казалар җибәрәм. Боларның һәммәсен Мин – Раббы эшлим!
Аның какшамас хакимлеге ныгый барачак, һәм гомер-гомергә илдә иминлек хөкем сөрәчәк: гаделлек вә дөреслеккә нигезләнгән Давыт тәхетен ул нык итәчәк, Давыт патшалыгын мәңгегә куәтле кылачак. Күкләр Хуҗасы Раббы моны Үз халкына булган көчле мәхәббәте хакына эшләячәк.
«Шулай итеп, колым Ягъкуб, курыкма! Син, Исраил, төшенкелеккә бирелмә! – дип белдерә Раббы. – Чөнки Мин сине ерак илдән, токымыңны әсирлектә булган җиреннән коткарырмын! Ягъкуб кире әйләнеп кайтыр, иминлек вә тынычлыкта яшәр, һәм аңа инде беркем дә янамас.
Шул чагында мин уянып киттем һәм як-ягыма карандым; төшем үземә бик ошады.
Әгәр Мин, шушы җирне бөлдерү өчен, анда кыргый җәнлекләр җибәреп, шушы җәнлекләр аркасында әлеге җир беркем йөрмәслек булып ташландык хәлгә килсә,
Әгәр Мин шул җиргә таба кылыч юнәлтеп, кылычка: «Җир буйлап үт», – дисәм, һәм ул андагы кешеләрне вә терлекләрне һәлак итә башласа,
Чөнки Хуҗа-Раббы болай дип әйтә: «Әгәр дә Мин, Иерусалимнең кешеләрен вә мал-туарын юк итәр өчен, дүрт төрле коточкыч җәзам – кылыч, ачлык, ерткыч җанварлар вә үләт чирен шунда җибәрсәм, үтә куркыныч булачак.
Сарыклар кыргый далаларда хәвеф-хәтәрсез яши, урманнарда тыныч йоклый алсын өчен, Мин, алар белән тынычлык турында килешү төзеп, кыргый җәнлекләрне ул җирдән куып җибәрермен.
Кырдагы агачлар – үзенең җимешен, җир үзенең нигъмәтләрен бирер. Халык үз җирендә хәвеф-хәтәрсез яшәр. Үзләрен кол иткәннәрнең кулыннан йолып алып, камыт бикләрен ваткач, алар Минем Раббы икәнемне белерләр.
Өстеңә ачлык вә ерткыч җанварлар ябырылып, сине баласыз калдырачак; шәһәрдә үләт чире вә үлем хакимлек итәчәк; Мин сиңа каршы кылыч җибәрәчәкмен. Моны Мин, Раббы, әйттем».
Ул көнне Мин халкым хакына кыргый җәнлекләр, күктәге кошлар, җирдән сөйрәлүче хайваннар белән килешү төзермен. Халкым иминлектә яшәсен дип, ук-җәяне, кылычны, барлык сугыш коралларын бу җирдә бетерермен, юк итәрмен.
Мин сине Үземә тугрылыкта ярәшермен, һәм син үзеңнең Раббыңны танып белерсең.
Минем кагыйдәләремне һәм кануннарымны саклап, шулар буенча гамәл кылыгыз; шулай эшләсәгез, илегездә имин яшәрсез.
Менә шул чагында җир үзенең җимешләрен бирер, һәм сез туйганчы ашарсыз; илегездә имин яшәрсез.
Сезгә каршы ерткыч җәнлекләр җибәрермен: алар балаларыгызны үтерерләр һәм терлегегезне юкка чыгарырлар; нәтиҗәдә, сезнең саныгыз бик нык кимер, юлларыгыз бушап калыр.
ә Килешүне бозганыгыз өчен, сездән үч алырмын – башыгызга кылыч булып төшәрмен; шәһәрләрегезгә кереп качсагыз да, өстегезгә үләт җибәрермен, һәм сез дошманнарыгыз кулына бирелерсез.
Дошманнарыгызны сез куып җибәрерсез – алар сезнең кылычтан һәлак булырлар.
Һәркем үзенең йөзем вә инҗир бакчасында тыныч кына, беркемнән курыкмыйча көн күрәчәк, чөнки Күкләр Хуҗасы Раббы шулай дип вәгъдә итте.
Исраилнең исән калган халкы бүтән яманлык кылмас, ялган сүз сөйләмәс, телләрендә мәкер булмас; көтүлектә утлап йөргән сарыклар сыман, тамаклары туйгач, алар ятып ял итәр, һәм аларны һичкем борчымас».
Әлеге изге йортның даны элеккесеннән зуррак булачак, һәм бу урында Мин тынычлык урнаштырачакмын, – дип белдерә Күкләр Хуҗасы Раббы.
Эфраимдәге сугыш арбаларын, Иерусалимдәге атларны ул юк итәр; сугыш җәяләре дә сынар. Халыкларга ул иминлек игълан итәр, аның хакимлеге бер диңгездән икенче диңгезгә, елгадан җир читенә кадәр таралыр».
Сезгә тынычлык калдырам, Үз тынычлыгымны сезгә бирәм, әмма Мин биргән тынычлык дөнья биргән тынычлыкка охшамаган. Күңелегез борчылмасын һәм курыкмасын.
Һируд Петерне халык алдына чыгарырга теләгән көнгә каршы төндә Петер ике гаскәри уртасында ике богау белән богауланган килеш йоклап ята иде. Ә ишек янында каравылчылар сакта тора иде.
Шуңа күрә, иман белән аклану алгач, Хакимебез Гайсә Мәсих аша Аллаһы белән безнең арада татулык мөнәсәбәте урнаша.