13 Мин – сезнең Раббы Аллагыз; кол булмасыннар дип, сезне Мисырдан алып чыктым, богауларыгызны өзеп ташладым һәм башыгызны горур тотарга мөмкинлек бирдем.
Кырдагы агачлар – үзенең җимешен, җир үзенең нигъмәтләрен бирер. Халык үз җирендә хәвеф-хәтәрсез яшәр. Үзләрен кол иткәннәрнең кулыннан йолып алып, камыт бикләрен ваткач, алар Минем Раббы икәнемне белерләр.
Кәнган җирен сезгә бирү һәм сезнең Аллагыз булу өчен, Мин, Раббы Аллагыз, сезне Мисыр җиреннән алып чыктым.
– Мин – сезне Мисырдан, коллык йортыннан коткарган Раббы Аллагыз.
Син инде күптән камытыңны сындырдың, сине бәйләгән бауларны өздең, „Сиңа хезмәт итмәячәкмен!“ – дидең. Һәр биек калкулыкта, киң ябалдашлы һәр агач астында фахишәлек иттең – башка илаһларга табындың.
Чөнки исраилиләр – Минем колларым; Мисыр җиреннән Мин аларны Үзем алып чыктым. Мин – сезнең Раббы Аллагыз.
Мин аны газаплаучыларың кулына, сиңа: „Җиргә ят, без сине таптап үтәрбез!“ – дип, сыртыңны урам туфрагы урынына таптаучыларга тапшырам».
Чөнки исраилиләр – Минем колларым, аларны Мин Мисыр җиреннән алып чыктым, шуңа күрә алар коллар кебек сатылырга тиеш түгел.
Сез – Минем халкым, ә Мин сезнең Аллагыз булырмын. Мисыр изүеннән азат ителгәч, Минем Раббы Аллагыз булуымны белерсез.
Мисырның камыты сынып, аның горур егәре беткәч, Тахпанхеста көн сүрелеп калыр. Аны болыт каплап алыр, кызлары әсир ителер.
Мин аны күңелем җепләре, мәхәббәт җепләре белән Үземә тарттым, муенындагы камытын салдырдым, ризык бирер өчен, алдына иелдем.
Раббы шулчак Мисыр патшасының, ягъни фиргавеннең кирелеген кузгатты, һәм ул батыраеп китеп барган исраилиләрне куа чыкты.
Бу халыкны Син ишәйттең, аларның шатлыгын арттырдың. Синең алда алар күңел ачалар – уңыш җыялар яисә ганимәт бүлешәләр диярсең.
– Күкләр Хуҗасы Раббы, Исраил Алласы, болай ди: «Бабил патшасының камытын сындырам!
Шулай ук Яһүдә патшасы Яһоякыйм углы Яһояхинны һәм әсир итеп Бабилгә куылган барлык Яһүдә сөргенчеләрен шушы урынга кайтарам, – дип белдерә Раббы, – чөнки Бабил патшасының камытын сындырам».
Менә, алар кидергән камытны Мин муеныңнан салдырам, зынҗырларыңны өзәм!»