1 Раббы, Мусага дәшеп, болай диде:
Муса боларны Һарунга, аның угылларына һәм барча исраилиләргә игълан итте.
– Һарунга һәм аның угылларына игълан ит: «Сез исраилиләрнең Миңа багышланган изге ризыклары белән сак эш итәргә һәм шул изге ризыклар аркылы Минем изге исемемне хур итмәскә тиеш. Мин – Раббы».
– Әгәр берәр кеше, ялгышып, Раббыныкы саналган изге әйбер белән дөрес мөгамәлә итмәсә, гаеп йолу корбаны итеп, Раббыга вак терлектән кимчелексез сарык тәкәсе китерсен. Бу сарык тәкәсенең бәясе көмешләтә, шәкыл белән билгеләнсен.
Болардан тыш, исраилиләрнең Раббы алдында күтәреп селкегән бүләкләре синеке булачак. Аларның барлык бүләкләрен Мин сиңа, угылларыңа һәм кызларыңа мәңгелек өлеш итеп бирәм. Өегездәге һәрбер пакь кеше аларны ашарга мөмкин.
