2 – Барча Исраил халкына игълан ит: «Изге булыгыз, чөнки Мин, сезнең Раббы Аллагыз, изгемен.
Белегез ки, Раббы – безнең Аллабыз! Безне Ул бар иткән, без – Аныкы, без бары – Аның халкы, утлавының сарыклары.
ә сез Минем өчен руханилар патшалыгы, изге халык булырсыз». Минем шушы сүзләремне исраилиләргә җиткер.
Сез – Минем изге халкым: кыргый җәнлекләр ботарлаган хайван итен ашамагыз, аны этләргә ташлагыз.
Раббы Мусага болай диде:
Минем алда изге булыгыз, чөнки Мин, Раббы, изгемен. Мин сезне Үзем өчен башка халыклардан аерып алдым.
Үзегезне изгелектә тотыгыз, изге булыгыз, чөнки Мин – сезнең Раббы Аллагыз.
Үз халкы арасында ул үзенең нәсел варисларын нәҗесләмәскә тиеш. Мин – Раббы, баш руханины изге итүче».
әмма чатыр эчендәге пәрдә янына яки мәзбәхкә якынаерга тиеш түгел, чөнки ул – кимчелекле. Андый кеше Минем изге урынымны нәҗесләргә тиеш түгел. Мин – Раббы, руханиларны изге итүче».
Аллаһыга ризык тәкъдим иткән руханины изге дип белегез; аларны изге дип хөрмәтләгез, чөнки Мин, сезне изге итүче Аллаһы, изгемен.
Ике кеше, үзара килешмичә, бергә сәфәр чыгармы?!
Шулай булгач, Күктәге Атагыз камил булган кебек, сез дә шулай камил булыгыз.
Газиз дусларым, безгә шундый вәгъдәләр бирелгән икән, әйдәгез, тәннең, рухның һәртөрле бозыклыкларыннан үзебезне сафландырыйк һәм Аллаһыдан курыккан хәлдә үзебезне Аңа багышлап, тулысынча Аңа яраклы булып яшик.
Аллаһы каршында изге һәм кимчелексез булуыбыз өчен, дөнья яратылганчы ук Ул безне Мәсих аркылы сайлап алды һәм безгә булган мәхәббәте бәрабәренә
Шулай итеп, Раббы Аллагызга буйсыныгыз, Аның бүген сезгә ирештергән боерыкларын, кагыйдәләрен үтәгез.
– Сез Раббыга хезмәт итә алмассыз, чөнки Ул – изге Аллаһы, көнчел Аллаһы! – диде Ешуа халыкка. – Сезнең җинаятегезне, гөнаһыгызны гафу итмәячәк Ул:
Раббыдан изгерәк бүтән берәү юктыр, чөнки Синең кебек һичкем булмас. Аллабыздан башка сыеныр урыныбыз да юктыр.