5 Шуның өчен исраилиләр үз корбаннарын, яланда чалмыйча, Очрашу чатыры алдына, Раббы каршына, руханига китерсеннәр һәм татулык корбаны итеп тәкъдим итсеннәр.
Ибраһим исә Беер-Шебада бер тамариск агачы утыртты һәм Раббыга, бакый Аллага, дога багышлады.
Ибраһим, башын күтәреп, тирә-ягына күз ташлады һәм арткы яктагы әрәмәлектә мөгезе эләгеп чәбәләнгән бер сарык тәкәсен күрде. Ибраһим, барып, сарык тәкәсен алып килде дә углы урынына корбанга китерде.
Аллаһы әйтте: – Бердәнбер сөекле углың Исхакны ал да Мориа җиренә юл тот, Мин сиңа күрсәткән тауга барып җиткәч, корбанлык учагы өстендә углыңны корбанга китер! – диде.
Аннары, тауда корбан чалып, кардәш-туганнарын ашарга чакырды. Икмәк-ризыкны ашап, алар шул тауда төн кундылар.
Алар да үзләренә һәрбер калкулыкта, киң ябалдашлы вә мул яфраклы һәр агач төбендә гыйбадәт кылу урыннары төзеделәр, изге баганалар вә алиһә Аширә хөрмәтенә баганалар куйдылар.
Ул чакта халык калкулыкларда корбан китерә, ә Раббыга багышланган йорт төзелмәгән иде.
Атасы Давытның кагыйдәләрен төгәл үтәп, Сөләйман да Раббыны яратты, әмма ул да калку җирдә корбан китерә һәм хуш исле сумала-майлар көйрәтә торган булды.
калкулыкларда, түбәҗирләрдә, киң ябалдашлы вә мул яфраклы һәр агач төбендә корбан чалды, хуш исле сумала-майлар көйрәтте.
һәрбер түбәҗирдә, киң ябалдашлы вә мул яфраклы һәр агач төбендә изге баганалар һәм алиһә Аширә хөрмәтенә сыннар урнаштырдылар;
Аннары Муса Исраил егетләрен корбанлык мал алып килергә җибәрде. Бу егетләр тулаем яндыру корбаннары китерделәр һәм үгезләрне, татулык корбаны буларак, Раббыга тәкъдим иттеләр.
аларны вәгъдә ителгән җиргә китергәч, берәр биек калкулык яки мул яфраклы агач күрүгә, алар шунда корбан чала, Минем ачуымны чыгара торган корбан бүләкләре китерә, хуш исле сумала-майлар көйрәтә, шәраб бүләкләре коя башладылар.
Яла ягучыларың кеше канын койды. Таулардагы сыннарга китерелгән корбан итен ашаучылар, азгынлык кылучылар,
Шул җиде көн үткәннән соң, сигезенче көннән башлап, руханилар мәзбәхтә тулаем яндыру корбаннарыгызны вә татулык корбаннарыгызны тәкъдим итәрләр. Шул чагында Мин сезгә мәрхәмәтемне күрсәтермен». Бу – Хуҗа-Раббы сүзе.
Исраил Миннән читләшкән чакта, Минем Изге йортымда тугры хезмәт иткән Садыйкның нәсел варислары – левиләрдән булган руханилар – Миңа хезмәт итәр өчен, хозурыма килсеннәр. Терлекләрнең эч маен вә канын Миңа китерер өчен, алдымда алар басып торырлар, – дип белдерә Хуҗа-Раббы. –
Ә рухани исә канны Очрашу чатыры алдындагы Раббы мәзбәхенә чәчрәтсен һәм, хуш исен Раббы алдында чыгарырлык итеп, майны яндырсын.
Сез яулап алган халыкларның биек тауларда, калкулыкларда, киң учарлы агачлар астында үз илаһларына табына торган барлык урыннарын тәмам юк итегез.