5 Аның урын-җиренә кагылган һәркем үзенең киемнәрен юарга һәм үзе дә юынырга тиеш – кичкә кадәр ул нәҗес булыр.
Шул чакны минем башым әйләнәдәге дошманнарым өстеннән калкып торыр; шатлыктан һай-һайлап мин Раббы чатыры каршында корбаннар китерермен, Аңа багышлап җырлар көйләрмен, мәдхияләр яудырырмын.
Әмма Аллаһы сине тәмам туздырып ташлар, чатырыңнан сөреп чыгарыр, терекләр җиреннән тамырың белән йолкып ыргытыр.
Раббы Мусага болай диде: – Халык янына бар! Бүген һәм иртәгә аларны изгеләндер! Кешеләр үзләренең киемнәрен юсыннар һәм
Юыныгыз, пакьләнегез, явыз эшләрегезне күз алдымнан юк итегез, явызлык кылудан туктагыз,
Күкләр Хуҗасы Раббы тарафыннан миңа әйтелде: «Сезнең бу гөнаһыгыз үлгәнче кичерелмәячәк!» Бу – Хаким, Күкләр Хуҗасы Раббы сүзе.
Чиста су бөркеп, сезне пакьләндерәм, һәм сез чистарынырсыз. Мин сезне бар булган пычрагыгыздан, барлык потларыгыздан арындырам.
Сезне һәртөрле әшәкелек-нәҗестән саклармын; икмәкле итәрмен һәм аны арттыра торырмын – сезгә ачлык кичерергә юл куймам.
Түбәндәге хайваннарның үләксәсенә кагылган һәркем кичкә кадәр нәҗес булыр.
Аларның үләксәсенә кагылган һәркем үзенең киемнәрен юарга тиеш, һәм кичкә кадәр ул нәҗес булыр.
Аларның үләксәләренә кагылган һәркем үзенең киемнәрен юарга тиеш, һәм кичкә кадәр ул нәҗес булыр. Болар барысы да сезнең өчен хәрәм.
Әгәр бу хайваннардан берәрсе, үлеп, нинди дә булса эштә кулланыла торган агач әйбергә, чүпрәк-чапракка, тирегә яки капчыкка төшсә, шулар барысы да нәҗес булыр, һәм аларны суга салырга кирәк, алар кичкә кадәр нәҗес калыр, шуннан соң чистарыр.
Җиденче көнне рухани хаста кешене тагын карасын; әгәр тазы җәелмәгән һәм тирәнгә китмәгән булса, рухани аны чиста дип игълан итсен; ул кеше үзенең киемнәрен юарга тиеш, шуннан ул пакь саналыр.
Җиденче көнне рухани әлеге кешене тагын карасын һәм, җәрәхәтнең кызыллыгы кимесә, һәм ул җәелмәгән булса, кешене пакь дип игълан итсен. Бу – бары тик тимгел генә; кеше үзенең киемнәрен юсын, һәм шуннан ул пакь саналыр.
Әгәр берәр ир кешедә, хатын-кыз белән ятканда, мәни бүленеп чыга икән, алар икесе дә юынырга тиешләр – кичкә кадәр алар нәҗес булырлар.
Әлеге кеше яткан яки утырган урын нәҗес булыр.
Бүлендеге килгән кеше утырган урынга бүтән берәү утырса, үзенең киемнәрен юарга һәм үзе дә юынырга тиеш – кичкә кадәр ул нәҗес булыр.
Кәҗә тәкәсен чүлгә, Азазелга илткән кеше үзенең киемнәрен һәм тәнен юарга тиеш, шуннан соң ул станга керә алыр.
Аларны яндырган кеше үзенең киемнәрен һәм тәнен юарга тиеш, шуннан соң гына ул станга керә алыр.
Үлгән яки ерткыч җанвар ботарлаган җәнлек итен ашаган теләсә кем – җирле кешеме ул яисә килмешәкме – киемнәрен дә юарга, үзе дә юынырга тиеш, һәм ул кичкә кадәр нәҗес саналыр, шуннан соң чиста булыр.
Яндырылган бозауның көлен җыйган кеше дә үз киемнәрен юарга тиеш, ул да кичкә кадәр пакьләнмәгән саналыр. Бу – исраилиләр һәм алар арасында яшәүче килмешәкләр өчен дә мәңгелек кагыйдә.
Нәҗес кеше кагылган һәрнәрсә нәҗес булачак; шундый нәрсәгә кагылган кеше дә кичкә кадәр нәҗес булачак.
шуңа күрә, әйдәгез, ихлас күңел вә иман ышанычлылыгы белән, күңелләребезне гөнаһлы вөҗданнан пакьләндереп, тәннәребезне саф су белән юып, Аллаһыга якынайыйк.
Мәсих каны чагыштырып булмаслык дәрәҗәдә күбрәк пакьләндерер бит! Ул мәңгелек Рух аркылы Үз-Үзен, кимчелексез корбан итеп, Аллаһыга тапшырды, һәм, безнең тере Аллаһыга хезмәт итүебез өчен, Аның каны вөҗданнарыбызны үлемгә китерүче гамәлләрдән пакьләндерер.
Әгәр дә шулай булса, Мәсих дөнья яратылганнан бирле кабат-кабат газап чигәргә тиеш булыр иде. Ләкин Ул Үзен корбан итү аша гөнаһны бетерер өчен, соңгы дәвердә бары тик бер мәртәбә килде.
Аллаһыга якынлашыгыз, шунда Ул да сезгә якынаер. Әй гөнаһлылар, кулларыгызны чистартыгыз! Әй икеләнүчеләр, йөрәкләрегезне пакьләндерегез!
Мин аңа: «Әфәндем, син беләсең», – дидем. Ул миңа болай диде: «Алар бөек афәт кичереп килгәннәр. Киемнәрен Бәрәннең каны белән юып агартканнар.
Ул көнне Шаул һични әйтмәде, Давыт, бер-бер хәлгә юлыгып, пакьләнү йоласын үтәргә өлгермәгәндер, дип уйлады.