2 – Исраилиләргә игълан ит: «Әгәр берәр хатын, балага узып, ир бала тудырса, ул хатын, күрем вакытындагы кебек, җиде көн нәҗес булыр.
Аларга фатихасын бирде: – Үрчегез, ишәегез! – диде. – Җир йөзен тутырыгыз, аны буйсындырыгыз; диңгездәге балыкларга, күктәге кошларга, җир йөзендә хәрәкәт иткән барлык җан ияләренә хуҗа булыгыз!
Хатынга исә Раббы Алла әйтте: «Сине чиктән тыш каты авыртуларга дучар итәчәкмен: баланы зур газаплар чигеп табачаксың. Күңелең иреңә тартылыр, ул исә синең өстеңнән хакимлек итәр», – диде.
Шуннан соң Давыт әлеге хатынны алып килергә үзенең хезмәтчеләрен җибәрде. Батшеба исемле бу хатын патша хозурына килгәч, Давыт аның белән йоклады. (Батшеба әлерәк кенә күременнән чистарынган иде.) Аннары Батшеба үз өенә әйләнеп кайтты.
Нәҗес-шакшы булганны кем пакь кыла ала? – Беркем дә!
Кеше ничек пакь-саф күңелле булсын, хатын-кыздан туган кеше ничек тәкъва була алсын?
Шулай икән, Аллаһы каршында кеше ничек тәкъва була алыр?! Хатын-кыздан туган кеше ничек саф булыр?!
Син яхшылыктан бигрәк явызлыкны, хаклыктан бигрәк ялганны күбрәк сөясең.
Раббы Мусага болай диде:
Кыз бала тудыручы хатын, күрем вакытындагы кебек, ике атна нәҗес булыр; алтмыш алты көн узып, кан килү тукталганнан соң гына, пакь саналыр.
Әгәр берәр хатын-кызның гадәттәге күрем вакыты икән, ул җиде көн нәҗес булыр. Бу вакытта андый хатынга кагылган һәр кеше кичкә кадәр нәҗес булыр.
Хатыныңның күрем килү вакытында, аңа якынаеп, аның белән якынлык кылма.
Әгәр кем дә булса икенче берәүнең ниндидер нәҗеслегенә кагылса һәм шул хакта соңыннан гына белсә, гаепле саналыр.
Муса канунында әйтелгән пакьләнү көннәре тәмам булгач, Мәрьям белән Йосыф Баланы Раббы хозурына Иерусалимгә алып килделәр.