1 Раббы Мусага болай диде:
Нәҗесне – чистадан, ашарга яраклы хайванны ашарга ярамаганнан аерырга тиеш сез».
– Исраилиләргә игълан ит: «Әгәр берәр хатын, балага узып, ир бала тудырса, ул хатын, күрем вакытындагы кебек, җиде көн нәҗес булыр.
Әгәр кем дә булса икенче берәүнең ниндидер нәҗеслегенә кагылса һәм шул хакта соңыннан гына белсә, гаепле саналыр.
Әгәр берәү кеше нәҗеслегенә, чиста булмаган хайванга яисә ниндидер нәҗеслеккә кагылса һәм Раббының татулык корбаны итен ашаса, андый кеше үз халкыннан читләштерелергә тиеш».
Муса канунында әйтелгән пакьләнү көннәре тәмам булгач, Мәрьям белән Йосыф Баланы Раббы хозурына Иерусалимгә алып килделәр.