2 – Исраилиләргә игълан ит: «Кем дә булса Раббыга корбан китерсә, аның корбанлыгы эре яки вак терлек булсын.
Берникадәр вакыт узгач, Кабил җир җимешләре уңышыннан Раббыга бүләк китерде.
Кабилне һәм аның бүләген исә кире какты. Кабил бик нык рәнҗеде, ачуыннан башын түбән иде.
Аның шанлы исемен данга күмегез! Корбанлык малыгызны алып, Аның хозурына килегез! Аның мәһабәт изгелеге алдында баш иегез!
Аннары Яңа Ай бәйрәмендә вә Раббыга багышланган барлык бәйрәмнәрдә корбаннар яндырылды, теләгән һәркем Раббыга ихтыяри иганә бирде.
Сез Миңа туфрактан мәзбәх ясагыз, үзегезнең вак һәм эре терлегегезне тулаем яндыру вә татулык корбаны итеп шунда яндырыгыз. Исемемне хөрмәт итү өчен билгеләнгән һәр урынга килеп, Мин сезгә Үземнең фатихамны бирермен.
бу ир үзенең хатынын рухани янына алып барырга тиеш. Хатыны өчен бүләк итеп ул бер эфа арпа онының уннан бер өлешен алып барсын. Әмма аңа май да салмасын, өстенә хуш исле сумала-майлар да куймасын, чөнки бу – көнчелек өчен икмәк бүләге, гөнаһны фаш итә торган бүләк.
тулаем яндыру корбаны өчен бер үгез бозау, бер сарык тәкәсе һәм бер яшьлек тәкә бәрән;
Ә сез: «Әгәр кеше үзенең атасына яки анасына: „Сиңа бирәсе әйберне мин Аллаһыга корбан (ягъни, Аллаһыга тиешле бүләк) итәргә вәгъдә бирдем“, – дип әйтә икән,
Шуңа күрә, имандашлар, Аллаһының рәхим-шәфкате белән сезгә ялварам: үзегезне Аллаһыга яраклы, тере, изге корбан итеп тәкъдим итегез. Бу сезнең Аллаһыга чын гыйбадәтегез булыр.
Һәрберебезнең Аллаһы мәрхәмәте белән бирелгән рухи сәләте төрле: пәйгамбәрлек итү сәләте бирелгән кеше иманына күрә пәйгамбәрлек итсен.
Мәсих безне яраткандай, тормышыгыз белән дә мәхәббәт җитәкчелек итсен. Аллаһыга хуш исле бүләк һәм корбан булып, Мәсих безнең өчен Үз тормышын бирде.