17 Канатларыннан тотып, кошны икегә аерсын, ләкин өзеп чыгармасын, аннары мәзбәхтәге утын өстенә куеп яндырсын. Бу – Раббы алдында хуш ис таратучы тулаем яндыру корбаны булыр.
Ибрам, хайваннарны алып килеп, суеп, һәркайсын урталай ярды да кисәкләрне бер-берсенә каршы тезеп куйды. Фәкать кошларны гына урталай ярмады.
Хуш истән күңеле булган Раббы үзалдына әйтте: – Кешеләр аркасында җир йөзен бүтән нәгъләтләмәячәкмен, – диде. – Чөнки кешенең йөрәгендә туа торган явызлыклар аның балачагыннан ук килә; инде терек дөньяны, бу юлы эшләгәнем кебек, кабат үлемгә дучар итмәячәкмен.
Аларның йөрәкләрен май баскан, сөйләгән сүзләрендә тәкәбберлек.
Корбанлык малның эчке әгъзалары һәм аяклары юылганнан соң, рухани аларның һәммәсен мәзбәхтә яндырсын. Бу – Раббы алдында хуш ис таратучы тулаем яндыру корбаны булыр.
Аны Һарунның угылларына – руханиларга китерсен. Рухани, уч тутырып, он белән май, шулай ук хуш исле сумала-майның барысын алсын да, бүләкнең бер өлеше буларак, мәзбәхтә яндырсын. Бу – Раббыга багышланган яндыру бүләге; аның тәмле исе Раббы күңеленә хуш килер.
һәм Һарунның угыллары шуларны мәзбәхтәге утта, тулаем яндыру корбаны өстендә яндырсын. Бу – Раббыга багышланган яндыру бүләге; аның тәмле исе Раббы күңеленә хуш килер.
Ул кеше күгәрченнәрне руханига китерсен; рухани ул кошларның гөнаһ йолу өчен дигәненең башын борсын, ләкин муеннан өзмәсен,
Ә менә икмәк бүләге тәкъдим итү кагыйдәләре түбәндәгечә: Һарунның угыллары аны Раббы каршына, мәзбәх алдына китерергә тиеш.
Аннары сарыкның эчке әгъзаларын һәм аякларын юды да бөтен тәкәне, тулаем яндыру корбаны итеп, мәзбәхтә яндырды. Менә бу, Раббы Мусага әмер иткәнчә, Раббыга багышланган, исе Раббы күңеленә хуш килгән яндыру бүләге.
Аңа, тураклап, тулаем яндыру корбанын һәм корбанның башын китерделәр, һәм Һарун аларны мәзбәхтә яндырды,
Икенче бәрәнне, иртәнгесе сыман, икмәк һәм шәраб бүләкләре белән бергә кичен тәкъдим итегез. Әлеге яндыру бүләгенең тәмле исе Раббы күңеленә хуш килер.
Ә Гайсә тагын бер тапкыр каты итеп кычкырып җан бирде.
Гайсә әче шәрабны татыгач: – Тәмамланды! – диде һәм, башын иеп, җан бирде.
Гайсә гөнаһларыбыз өчен үлемгә тапшырылды һәм аклануыбыз өчен терелтелде.
Мәсих тә бит, безне Аллаһы янына алып бару өчен, гаделсезләр урынына гадел Кеше буларак, гөнаһларыбыз өчен бер тапкыр һәм мәңгегә үлде. Аның тәне үлемгә тапшырылды, әмма Аллаһы Аны Үзенең Рухы белән терелтте.