4 Ә хәзер мәҗүсиләр үзләре белән бергә шул ук азгынлыкларда катнашмавыгызга гаҗәпләнәләр һәм шуның өчен сезне яманлыйлар.
Кайгы сезгә, канун белгечләре һәм фарисейлар! Икейөзлеләр! Касәләрнең һәм савытларның тышкы ягын чистартасыздыр, ә эче исә комсызлык һәм тотнаксызлык белән тулы.
Берничә көн үткәч, кече углы, үз өлешен сатып, булган акчаны үзе белән алып, ерак илгә чыгып киткән һәм анда, азгынлыкка бирелеп, байлыгын туздырып бетергән.
Яһүдиләр халыкның күплеген күреп көнләштеләр һәм Паулның сүзләренә каршы яман телләнделәр.
Әмма яһүдиләр аңа каршы чыгып, яман телләнә башлагач, ул, киемендәге тузанны кагып, аларга: – Үз каныгызга үзегез гаепле булырсыз. Минем өстән җаваплылык алына. Инде хәзер мин башка халыклар янына китәм, – диде.
Сыйлану вә эчкечелек, фәхешлек вә азгынлык, ызгыш-талаш вә көнчелек белән түгел, әдәп белән көн яктысындагыдай гомер итик.
Шәраб эчеп исермәгез, чөнки ул азгынлыкка китерә, киресенчә, Изге Рух белән сугарылыгыз.
Мәҗүсиләр сезне явызлык кылучылар дип яманласалар да, игелекле эшләрегезне күреп, Аллаһы яныбызга киләчәк көндә Аны данласыннар өчен, алар арасында үзегезне әдәпле тотыгыз.
ләкин моны басынкылык һәм ихтирам белән эшләгез, вөҗданыгыз саф булсын. Шул вакытта, Мәсихнеке буларак игелекле яшәү рәвешегезне күреп, сезне яманлаган гаепләүчеләр оятка калырлар.
Бу ялган өйрәтүчеләр үзләре аңламаган нәрсәне яла ягып гаеплиләр. Алар табигый теләкләренә буйсынып яшәгән, фәкать аулау һәм үтерелү өчен генә туган аңсыз хайваннар сыман. Алар хайваннардай юк ителәчәк.
Андый кешеләр белән ни булганы хакында мәкальләрдә дөрес әйтелгән: «Эт үзенең косыгына әйләнеп кайта» һәм «Юылган дуңгыз пычрак сазда аунарга бара».
Алар исә үзләре аңламаган һәммә нәрсәне яманлыйлар, аңсыз хайваннардай табигый теләкләренә бирелеп яшиләр һәм нәкъ шул аларны һәлак итә дә.