14 Сезне Мәсих исеме өчен мыскыл итәләр икән, сез бәхетле, чөнки сездә дан Рухы, Аллаһы Рухы яши.
Синең кешеләрең нинди бәхетле! Көннең-көнендә синең каршыңда торып гакыллы сүзләреңне ишетүче хезмәтчеләрең нинди бәхетле!
Әрихәдән килгән пәйгамбәрләр читтән бу хәлне күреп: – Ильяс рухы хәзер Элишага күчте! – диделәр һәм аның каршына килеп җиргә кадәр башларын иделәр.
Бөектер Хуҗа-Хакимебез вә бик кодрәтледер, гакылының чиге юктыр!
Абзарыңнан ни бер үгез, көтүеңнән ни бер кәҗәгә мохтаҗ түгелмен.
Аңарда Раббы Рухы – зирәклек вә зиһен, киңәш вә кодрәт, белем вә Раббыдан курку рухы булачак.
йотып җибәргәндәй үлемне мәңгегә юк итәчәк. Хуҗа-Раббы барлык кешеләрнең күз яшен сөртәчәк, бөтен җир буйлап Үз халкын хурлыктан коткарачак. Раббы, әнә шулай булачак, дип әйтте.
Хаклык-дөреслекне белүчеләр, Минем канунымны йөрәгендә йөртүчеләр, тыңлагыз Мине! Кешеләрнең сезне хурлавыннан курыкмагыз, мәсхәрәле сүзләреннән котыгыз алынмасын,
Кешеләр сезне Минем аркада хурлаганда, эзәрлекләгәндә һәм сезгә каршы төрле явызлык эшләгәндә, сез бәхетле.
Яхшы эшләрегезне күреп, Күктәге Атагызны данласыннар өчен, сезнең яктылык та кешеләр алдында шулай балкысын.
Адәм Углы хакына кешеләр сезне нәфрәт итсә, үз араларыннан куып җибәрсә, хурласа һәм исемегезгә тап төшерсә – сез бәхетле.
Алар боларның барысын да сез Минеке булганлыктан эшләрләр, чөнки Мине җибәргән Затны белмиләр.
Моңа яһүдиләр: – Син самареяле, эчеңдә җен бар, әллә бу дөрес түгелме? – диделәр.
Алар аңа мыскыллап: – Син – Аның шәкерте, ә без – Муса шәкертләре.
– Башыңнан аягыңа тикле гөнаһта тугансың, нигә безне өйрәтәсең? – дип алар аны куып чыгардылар.
Яһүдиләр халыкның күплеген күреп көнләштеләр һәм Паулның сүзләренә каршы яман телләнделәр.
Әмма яһүдиләр аңа каршы чыгып, яман телләнә башлагач, ул, киемендәге тузанны кагып, аларга: – Үз каныгызга үзегез гаепле булырсыз. Минем өстән җаваплылык алына. Инде хәзер мин башка халыклар янына китәм, – диде.
Хәер, без фикерләреңне үзеңнән ишетергә теләр идек, чөнки безгә билгеле булганча, һәркайда бу мәзһәбкә каршы сөйлиләр, – диделәр.
Рәсүлләр исә, Гайсә исеме өчен кимсетелүгә лаек булганнарына шатланып, Киңәшмәдән чыгып киттеләр.
Шуның өчен мин Мәсих хакына зәгыйфьлекләр, хурлаулар, мәшәкатьләр, эзәрлекләүләр, кысуларга да риза, чөнки зәгыйфь вакытта мин көчле.
Гайсәнең тормышы да бездә күренсен өчен, Аның үлемен һәрвакыт тәнебездә йөртәбез.
Менә шуның өчен без күңел төшенкелегенә бирелмибез. Киресенчә, тәнебез череп таркала барса да, асылыбыз исә көннән-көн яңара бара.
минем хакка Аллаһыны данлаганнар.
Ул булачак әҗерне карап торган, шуңа күрә Мәсих хакына хурлык кичерүне Мисыр хәзинәләреннән кадерлерәк байлык дип исәпләгән.
Сынауларга түзгән кеше бәхетле: алар аша узып, ул Аллаһы Үзен сөючеләргә вәгъдә иткән тормыш таҗын алыр.
Түзеп нык торганнарны без бәхетле дип атыйбыз. Сез Әюбнең түземлеге турында ишеттегез һәм Раббының ахырда аның белән нәрсә эшләгәнлеген күрдегез; Раббы шәфкатьлелек белән тулы һәм рәхимле бит.
Мәҗүсиләр сезне явызлык кылучылар дип яманласалар да, игелекле эшләрегезне күреп, Аллаһы яныбызга киләчәк көндә Аны данласыннар өчен, алар арасында үзегезне әдәпле тотыгыз.
Ә гаделлек өчен газап чигәсез икән, сез бәхетле. Кешеләрнең янауларыннан курыкмагыз һәм борчылмагыз.
ләкин моны басынкылык һәм ихтирам белән эшләгез, вөҗданыгыз саф булсын. Шул вакытта, Мәсихнеке буларак игелекле яшәү рәвешегезне күреп, сезне яманлаган гаепләүчеләр оятка калырлар.
Ә мәсихче буларак газап чигәсез икән, оялмагыз, мәсихче исемен йөртүегез өчен Аллаһыны данлагыз.
Күпләр аларның азгын яшәешенә иярер, һәм аларның эшләре аркасында хакыйкать юлы хурланыр.