3 Матурлыгыгыз үрелгән чәч, алтын бизәкләр, купшы киемнәргә бәйле тышкы матурлык булмасын.
Дөяләр су эчеп туйгач, кызга бирер өчен, мосафир адәм ярты шәкыл авырлыгында алтын борын алкасы һәм ун шәкыл авырлыгында ике данә алтын кул беләзеге чыгарды.
Мин аңардан: «Кем кызы син?» – дип сорадым. Ул әйтте: «Нахорның Милкәдән туган углы Бетуилнең кызы буламын». Шуннан мин аңа борын алкасы һәм беләзекләр бирдем.
Аннары ул Рәбикага көмеш һәм алтын бизәнү нәрсәләре, өс киемнәре чыгарып бирде, шулай ук кызның абыйсына һәм анасына да затлы әйберләрдән бүләкләр өләште.
Шуннан Еһү Изрегылга юнәлде. Бу хакта ишеткән Изебел, күзләренә сөрмәләр тартып, чәчләрен төзәтеп, тәрәзәгә караштыра башлады.
Өченче көндә Эстер, мәликәчә киенеп, патша сараеның эчке ишегалдына, патша бүлмәсенең ишеге янына килеп басты. Патша исә бүлмәсенең ишегенә каршы урнашкан тәхетендә утыра иде.
Килегез, Раббының эшләрен күрегез, Ул вәйран иткән җир өстенә күз салыгыз!
Барлык Исраил хатын-кызлары мисырлы күршеләреннән, шулай ук янәшә йортларда яшәүче башка хатын-кызлардан алтын-көмеш һәм кием-салым сорар. Сез бу бүләкләрне үзегезнең угылларыгызга һәм кызларыгызга кидерерсез. Сез шул рәвешле мисырлыларны талап китәрсез.
Һарун халыкка әйтте: – Хатыннарыгызга, угылларыгызга һәм кызларыгызга кидергән алтын алкаларны салдырып, миңа алып килегез.
Начар хәбәрне ишетеп, бар халык кайгыга төште, беркем үзенең бизәнү әйберләрен такмады,
Барча ир-ат һәм хатын-кыз, йөрәк кушканча, алтыннан ясалган төрле-төрле бизәнү әйберләре – эләктергеч, алка, балдак һәм муенсалар алып килде. Бу алтын әйберләрне алар, махсус бүләк итеп, Раббыга багышладылар.
Бесалел Очрашу чатырына керә торган урында хезмәт күрсәтүче хатын-кызларның бакыр көзгеләреннән юынгыч һәм аның аскуймасын ясады.
Уян, уян, Сион, көч җый! Асыл киемнәреңне ки, Иерусалим, изге кала! Чөнки моннан ары инде сиңа сөннәтсез вә пакь булмаган кеше кермәячәк.
Раббыда мин зур сөенеч табам, Алламда җаным шатлыклар кичерә, чөнки Ул мине котылу киемнәренә киендерде, җиңү япанчасына төрде. Мин – башына такыя кигән кияүгә, зиннәтләре белән бизәнгән кәләшкә охшап торамын.
Кыз кеше үзенең бизәнү әйберләрен, кәләш үзенең туй тасмаларын онытырмы?! Ә Минем халкым күптән инде Мине онытты!
Ә син, җимерелүгә дучар ителгән шәһәр, нәрсәгә дип куе кызылдан киенәсең, алтын бизәнгечләреңне тагасың, күзләреңә сөрмәләр тартасың? Син юкка бизәнәсең! – Сөяркәләрең сиңа мәсхәрә белән карый, алар сине үтерергә тели.
Алар хәтта, үзләренең илчеләрен җибәреп, еракларда яшәгән кешеләрне чакыртып китерделәр, юынып, күзләренә сөрмә тартып, бизәнү әйберләрен тагып, аларны каршы алдылар,
Бу дөнья гадәтләренә буйсынып, алар буенча гамәл кылмагыз, моның урынына, зиһенегезне яңартып үзгәрегез. Шуның белән Аллаһының ихтыярын – нәрсәнең яхшы, Аңа яраклы һәм камил икәнен – аныклый алырсыз.